сцынтылява́ць

‘іскраваць, успыхваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сцынтылю́е сцынтылю́юць
Прошлы час
м. сцынтылява́ў сцынтылява́лі
ж. сцынтылява́ла
н. сцынтылява́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час сцынтылю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)