сцюкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сцюку́ю сцюку́ем
2-я ас. сцюку́еш сцюку́еце
3-я ас. сцюку́е сцюку́юць
Прошлы час
м. сцюкава́ў сцюкава́лі
ж. сцюкава́ла
н. сцюкава́ла
Загадны лад
2-я ас. сцюку́й сцюку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сцюкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)