руці́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
руці́нны |
руці́нная |
руці́ннае |
руці́нныя |
| Р. |
руці́ннага |
руці́ннай руці́ннае |
руці́ннага |
руці́нных |
| Д. |
руці́ннаму |
руці́ннай |
руці́ннаму |
руці́нным |
| В. |
руці́нны (неадуш.) руці́ннага (адуш.) |
руці́нную |
руці́ннае |
руці́нныя (неадуш.) руці́нных (адуш.) |
| Т. |
руці́нным |
руці́ннай руці́ннаю |
руці́нным |
руці́ннымі |
| М. |
руці́нным |
руці́ннай |
руці́нным |
руці́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ру́ціны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ру́ціны |
| Р. |
Ру́цін Ру́цінаў |
| Д. |
Ру́цінам |
| В. |
Ру́ціны |
| Т. |
Ру́цінамі |
| М. |
Ру́цінах |
Ру́ціца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ру́ціца |
| Р. |
Ру́ціцы |
| Д. |
Ру́ціцы |
| В. |
Ру́ціцу |
| Т. |
Ру́ціцай Ру́ціцаю |
| М. |
Ру́ціцы |
Ру́ць
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ру́ць |
| Р. |
Ру́ці |
| Д. |
Ру́ці |
| В. |
Ру́ць |
| Т. |
Ру́ццю |
| М. |
Ру́ці |