Ру́ціца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ру́ціца
Р. Ру́ціцы
Д. Ру́ціцы
В. Ру́ціцу
Т. Ру́ціцай
Ру́ціцаю
М. Ру́ціцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)