Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

Руба́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Руба́наўка
Р. Руба́наўкі
Д. Руба́наўцы
В. Руба́наўку
Т. Руба́наўкай
Руба́наўкаю
М. Руба́наўцы

руба́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руба́начны руба́начная руба́начнае руба́начныя
Р. руба́начнага руба́начнай
руба́начнае		 руба́начнага руба́начных
Д. руба́начнаму руба́начнай руба́начнаму руба́начным
В. руба́начны (неадуш.)
руба́начнага (адуш.)		 руба́начную руба́начнае руба́начныя (неадуш.)
руба́начных (адуш.)
Т. руба́начным руба́начнай
руба́начнаю		 руба́начным руба́начнымі
М. руба́начным руба́начнай руба́начным руба́начных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ру́банікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ру́банікі
Р. Ру́банікаў
Д. Ру́банікам
В. Ру́банікі
Т. Ру́банікамі
М. Ру́баніках

руба́ніць

‘рубаніць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. руба́ню руба́нім
2-я ас. руба́ніш руба́ніце
3-я ас. руба́ніць руба́няць
Прошлы час
м. руба́ніў руба́нілі
ж. руба́ніла
н. руба́ніла
Загадны лад
2-я ас. руба́нь руба́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час руба́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

ру́баўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́баўскі ру́баўская ру́баўскае ру́баўскія
Р. ру́баўскага ру́баўскай
ру́баўскае		 ру́баўскага ру́баўскіх
Д. ру́баўскаму ру́баўскай ру́баўскаму ру́баўскім
В. ру́баўскі (неадуш.)
ру́баўскага (адуш.)		 ру́баўскую ру́баўскае ру́баўскія (неадуш.)
ру́баўскіх (адуш.)
Т. ру́баўскім ру́баўскай
ру́баўскаю		 ру́баўскім ру́баўскімі
М. ру́баўскім ру́баўскай ру́баўскім ру́баўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ру́бачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́бачны ру́бачная ру́бачнае ру́бачныя
Р. ру́бачнага ру́бачнай
ру́бачнае		 ру́бачнага ру́бачных
Д. ру́бачнаму ру́бачнай ру́бачнаму ру́бачным
В. ру́бачны (неадуш.)
ру́бачнага (адуш.)		 ру́бачную ру́бачнае ру́бачныя (неадуш.)
ру́бачных (адуш.)
Т. ру́бачным ру́бачнай
ру́бачнаю		 ру́бачным ру́бачнымі
М. ру́бачным ру́бачнай ру́бачным ру́бачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

руба́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. руба́шка руба́шкі
Р. руба́шкі руба́шак
Д. руба́шцы руба́шкам
В. руба́шку руба́шкі
Т. руба́шкай
руба́шкаю		 руба́шкамі
М. руба́шцы руба́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Руба́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Руба́шкі
Р. Руба́шак
Руба́шкаў
Д. Руба́шкам
В. Руба́шкі
Т. Руба́шкамі
М. Руба́шках

Руба́шына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Руба́шына
Р. Руба́шына
Д. Руба́шыну
В. Руба́шына
Т. Руба́шынам
М. Руба́шыне

рубе́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рубе́ж рубяжы́
Р. рубяжа́ рубяжо́ў
Д. рубяжу́ рубяжа́м
В. рубе́ж рубяжы́
Т. рубяжо́м рубяжа́мі
М. рубяжы́ рубяжа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.