руба́ніць

‘рубаніць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. руба́ню руба́нім
2-я ас. руба́ніш руба́ніце
3-я ас. руба́ніць руба́няць
Прошлы час
м. руба́ніў руба́нілі
ж. руба́ніла
н. руба́ніла
Загадны лад
2-я ас. руба́нь руба́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час руба́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)