Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

раўнабе́дранік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

раўнабе́драны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	раўнабе́драны	раўнабе́драная	раўнабе́дранае	раўнабе́драныя
Р.	раўнабе́дранага	раўнабе́дранай раўнабе́дранае	раўнабе́дранага	раўнабе́драных
Д.	раўнабе́дранаму	раўнабе́дранай	раўнабе́дранаму	раўнабе́драным
В.	раўнабе́драны (неадуш.) раўнабе́дранага (адуш.)	раўнабе́драную	раўнабе́дранае	раўнабе́драныя (неадуш.) раўнабе́драных (адуш.)
Т.	раўнабе́драным	раўнабе́дранай раўнабе́дранаю	раўнабе́драным	раўнабе́дранымі
М.	раўнабе́драным	раўнабе́дранай	раўнабе́драным	раўнабе́драных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўнабо́кі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	раўнабо́кі	раўнабо́кая	раўнабо́кае	раўнабо́кія
Р.	раўнабо́кага	раўнабо́кай раўнабо́кае	раўнабо́кага	раўнабо́кіх
Д.	раўнабо́каму	раўнабо́кай	раўнабо́каму	раўнабо́кім
В.	раўнабо́кі (неадуш.) раўнабо́кага (адуш.)	раўнабо́кую	раўнабо́кае	раўнабо́кія (неадуш.) раўнабо́кіх (адуш.)
Т.	раўнабо́кім	раўнабо́кай раўнабо́каю	раўнабо́кім	раўнабо́кімі
М.	раўнабо́кім	раўнабо́кай	раўнабо́кім	раўнабо́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

раўнабо́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	раўнабо́чны	раўнабо́чная	раўнабо́чнае	раўнабо́чныя
Р.	раўнабо́чнага	раўнабо́чнай раўнабо́чнае	раўнабо́чнага	раўнабо́чных
Д.	раўнабо́чнаму	раўнабо́чнай	раўнабо́чнаму	раўнабо́чным
В.	раўнабо́чны (неадуш.) раўнабо́чнага (адуш.)	раўнабо́чную	раўнабо́чнае	раўнабо́чныя (неадуш.) раўнабо́чных (адуш.)
Т.	раўнабо́чным	раўнабо́чнай раўнабо́чнаю	раўнабо́чным	раўнабо́чнымі
М.	раўнабо́чным	раўнабо́чнай	раўнабо́чным	раўнабо́чных

Крыніцы: piskunou2012.

раўнава́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўнава́жкі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	раўнава́жкі	раўнава́жкая	раўнава́жкае	раўнава́жкія
Р.	раўнава́жкага	раўнава́жкай раўнава́жкае	раўнава́жкага	раўнава́жкіх
Д.	раўнава́жкаму	раўнава́жкай	раўнава́жкаму	раўнава́жкім
В.	раўнава́жкі (неадуш.) раўнава́жкага (адуш.)	раўнава́жкую	раўнава́жкае	раўнава́жкія (неадуш.) раўнава́жкіх (адуш.)
Т.	раўнава́жкім	раўнава́жкай раўнава́жкаю	раўнава́жкім	раўнава́жкімі
М.	раўнава́жкім	раўнава́жкай	раўнава́жкім	раўнава́жкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўнава́жна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
раўнава́жна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

раўнава́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

раўнава́жны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	раўнава́жны	раўнава́жная	раўнава́жнае	раўнава́жныя
Р.	раўнава́жнага	раўнава́жнай раўнава́жнае	раўнава́жнага	раўнава́жных
Д.	раўнава́жнаму	раўнава́жнай	раўнава́жнаму	раўнава́жным
В.	раўнава́жны (неадуш.) раўнава́жнага (адуш.)	раўнава́жную	раўнава́жнае	раўнава́жныя (неадуш.) раўнава́жных (адуш.)
Т.	раўнава́жным	раўнава́жнай раўнава́жнаю	раўнава́жным	раўнава́жнымі
М.	раўнава́жным	раўнава́жнай	раўнава́жным	раўнава́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўнава́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Verbum