раўнабе́дранік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раўнабе́дранік раўнабе́дранікі
Р. раўнабе́драніка раўнабе́дранікаў
Д. раўнабе́драніку раўнабе́дранікам
В. раўнабе́дранік раўнабе́дранікі
Т. раўнабе́дранікам раўнабе́дранікамі
М. раўнабе́драніку раўнабе́драніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)