раўнабе́драны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнабе́драны раўнабе́драная раўнабе́дранае раўнабе́драныя
Р. раўнабе́дранага раўнабе́дранай
раўнабе́дранае		 раўнабе́дранага раўнабе́драных
Д. раўнабе́дранаму раўнабе́дранай раўнабе́дранаму раўнабе́драным
В. раўнабе́драны (неадуш.)
раўнабе́дранага (адуш.)		 раўнабе́драную раўнабе́дранае раўнабе́драныя (неадуш.)
раўнабе́драных (адуш.)
Т. раўнабе́драным раўнабе́дранай
раўнабе́дранаю		 раўнабе́драным раўнабе́дранымі
М. раўнабе́драным раўнабе́дранай раўнабе́драным раўнабе́драных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)