пе́сеннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пе́сеннік |
пе́сеннікі |
Р. |
пе́сенніка |
пе́сеннікаў |
Д. |
пе́сенніку |
пе́сеннікам |
В. |
пе́сенніка |
пе́сеннікаў |
Т. |
пе́сеннікам |
пе́сеннікамі |
М. |
пе́сенніку |
пе́сенніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пе́сенніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пе́сенніца |
пе́сенніцы |
Р. |
пе́сенніцы |
пе́сенніц |
Д. |
пе́сенніцы |
пе́сенніцам |
В. |
пе́сенніцу |
пе́сенніц |
Т. |
пе́сенніцай пе́сенніцаю |
пе́сенніцамі |
М. |
пе́сенніцы |
пе́сенніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пе́сенны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пе́сенны |
пе́сенная |
пе́сеннае |
пе́сенныя |
Р. |
пе́сеннага |
пе́сеннай пе́сеннае |
пе́сеннага |
пе́сенных |
Д. |
пе́сеннаму |
пе́сеннай |
пе́сеннаму |
пе́сенным |
В. |
пе́сенны (неадуш.) пе́сеннага (адуш.) |
пе́сенную |
пе́сеннае |
пе́сенныя (неадуш.) пе́сенных (адуш.) |
Т. |
пе́сенным |
пе́сеннай пе́сеннаю |
пе́сенным |
пе́сеннымі |
М. |
пе́сенным |
пе́сеннай |
пе́сенным |
пе́сенных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пе́сенька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пе́сенька |
пе́сенькі |
Р. |
пе́сенькі |
пе́сенек |
Д. |
пе́сеньцы |
пе́сенькам |
В. |
пе́сеньку |
пе́сенькі |
Т. |
пе́сенькай пе́сенькаю |
пе́сенькамі |
М. |
пе́сеньцы |
пе́сеньках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
песе́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
песе́та |
песе́ты |
Р. |
песе́ты |
песе́т |
Д. |
песе́це |
песе́там |
В. |
песе́ту |
песе́ты |
Т. |
песе́тай песе́таю |
песе́тамі |
М. |
песе́це |
песе́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
песімі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
песімі́зм |
Р. |
песімі́зму |
Д. |
песімі́зму |
В. |
песімі́зм |
Т. |
песімі́змам |
М. |
песімі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
песімі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
песімі́ст |
песімі́сты |
Р. |
песімі́ста |
песімі́стаў |
Д. |
песімі́сту |
песімі́стам |
В. |
песімі́ста |
песімі́стаў |
Т. |
песімі́стам |
песімі́стамі |
М. |
песімі́сце |
песімі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
песімі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
песімі́стка |
песімі́сткі |
Р. |
песімі́сткі |
песімі́стак |
Д. |
песімі́стцы |
песімі́сткам |
В. |
песімі́стку |
песімі́стак |
Т. |
песімі́сткай песімі́сткаю |
песімі́сткамі |
М. |
песімі́стцы |
песімі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.