Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

педагагі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	педагагі́чнасць
Р.	педагагі́чнасці
Д.	педагагі́чнасці
В.	педагагі́чнасць
Т.	педагагі́чнасцю
М.	педагагі́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педагагі́чна-асве́тніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	педагагі́чна-асве́тніцкі	педагагі́чна-асве́тніцкая	педагагі́чна-асве́тніцкае	педагагі́чна-асве́тніцкія
Р.	педагагі́чна-асве́тніцкага	педагагі́чна-асве́тніцкай педагагі́чна-асве́тніцкае	педагагі́чна-асве́тніцкага	педагагі́чна-асве́тніцкіх
Д.	педагагі́чна-асве́тніцкаму	педагагі́чна-асве́тніцкай	педагагі́чна-асве́тніцкаму	педагагі́чна-асве́тніцкім
В.	педагагі́чна-асве́тніцкі (неадуш.) педагагі́чна-асве́тніцкага (адуш.)	педагагі́чна-асве́тніцкую	педагагі́чна-асве́тніцкае	педагагі́чна-асве́тніцкія (неадуш.) педагагі́чна-асве́тніцкіх (адуш.)
Т.	педагагі́чна-асве́тніцкім	педагагі́чна-асве́тніцкай педагагі́чна-асве́тніцкаю	педагагі́чна-асве́тніцкім	педагагі́чна-асве́тніцкімі
М.	педагагі́чна-асве́тніцкім	педагагі́чна-асве́тніцкай	педагагі́чна-асве́тніцкім	педагагі́чна-асве́тніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

педагагі́чна-навуко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	педагагі́чна-навуко́вы	педагагі́чна-навуко́вая	педагагі́чна-навуко́вае	педагагі́чна-навуко́выя
Р.	педагагі́чна-навуко́вага	педагагі́чна-навуко́вай педагагі́чна-навуко́вае	педагагі́чна-навуко́вага	педагагі́чна-навуко́вых
Д.	педагагі́чна-навуко́ваму	педагагі́чна-навуко́вай	педагагі́чна-навуко́ваму	педагагі́чна-навуко́вым
В.	педагагі́чна-навуко́вы (неадуш.) педагагі́чна-навуко́вага (адуш.)	педагагі́чна-навуко́вую	педагагі́чна-навуко́вае	педагагі́чна-навуко́выя (неадуш.) педагагі́чна-навуко́вых (адуш.)
Т.	педагагі́чна-навуко́вым	педагагі́чна-навуко́вай педагагі́чна-навуко́ваю	педагагі́чна-навуко́вым	педагагі́чна-навуко́вымі
М.	педагагі́чна-навуко́вым	педагагі́чна-навуко́вай	педагагі́чна-навуко́вым	педагагі́чна-навуко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

педагагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	педагагі́чны	педагагі́чная	педагагі́чнае	педагагі́чныя
Р.	педагагі́чнага	педагагі́чнай педагагі́чнае	педагагі́чнага	педагагі́чных
Д.	педагагі́чнаму	педагагі́чнай	педагагі́чнаму	педагагі́чным
В.	педагагі́чны (неадуш.) педагагі́чнага (адуш.)	педагагі́чную	педагагі́чнае	педагагі́чныя (неадуш.) педагагі́чных (адуш.)
Т.	педагагі́чным	педагагі́чнай педагагі́чнаю	педагагі́чным	педагагі́чнымі
М.	педагагі́чным	педагагі́чнай	педагагі́чным	педагагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педагене́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	педагене́з
Р.	педагене́зу
Д.	педагене́зу
В.	педагене́з
Т.	педагене́зам
М.	педагене́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

педаго́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	педаго́г	педаго́гі
Р.	педаго́га	педаго́гаў
Д.	педаго́гу	педаго́гам
В.	педаго́га	педаго́гаў
Т.	педаго́гам	педаго́гамі
М.	педаго́гу	педаго́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педаго́гіка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	педаго́гіка
Р.	педаго́гікі
Д.	педаго́гіцы
В.	педаго́гіку
Т.	педаго́гікай педаго́гікаю
М.	педаго́гіцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педалагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	педалагі́чны	педалагі́чная	педалагі́чнае	педалагі́чныя
Р.	педалагі́чнага	педалагі́чнай педалагі́чнае	педалагі́чнага	педалагі́чных
Д.	педалагі́чнаму	педалагі́чнай	педалагі́чнаму	педалагі́чным
В.	педалагі́чны (неадуш.) педалагі́чнага (адуш.)	педалагі́чную	педалагі́чнае	педалагі́чныя (неадуш.) педалагі́чных (адуш.)
Т.	педалагі́чным	педалагі́чнай педалагі́чнаю	педалагі́чным	педалагі́чнымі
М.	педалагі́чным	педалагі́чнай	педалагі́чным	педалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

педалізава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	педалізава́ны	педалізава́ная	педалізава́нае	педалізава́ныя
Р.	педалізава́нага	педалізава́най педалізава́нае	педалізава́нага	педалізава́ных
Д.	педалізава́наму	педалізава́най	педалізава́наму	педалізава́ным
В.	педалізава́ны (неадуш.) педалізава́нага (адуш.)	педалізава́ную	педалізава́нае	педалізава́ныя (неадуш.) педалізава́ных (адуш.)
Т.	педалізава́ным	педалізава́най педалізава́наю	педалізава́ным	педалізава́нымі
М.	педалізава́ным	педалізава́най	педалізава́ным	педалізава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

педалізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	педалізава́ны	педалізава́ная	педалізава́нае	педалізава́ныя
Р.	педалізава́нага	педалізава́най педалізава́нае	педалізава́нага	педалізава́ных
Д.	педалізава́наму	педалізава́най	педалізава́наму	педалізава́ным
В.	педалізава́ны (неадуш.) педалізава́нага (адуш.)	педалізава́ную	педалізава́нае	педалізава́ныя (неадуш.) педалізава́ных (адуш.)
Т.	педалізава́ным	педалізава́най педалізава́наю	педалізава́ным	педалізава́нымі
М.	педалізава́ным	педалізава́най	педалізава́ным	педалізава́ных

Кароткая форма: педалізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)