мігата́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мігачу́ |
міго́чам |
| 2-я ас. |
міго́чаш |
міго́чаце |
| 3-я ас. |
міго́ча |
міго́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
мігата́ў |
мігата́лі |
| ж. |
мігата́ла |
| н. |
мігата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мігачы́ |
мігачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
міго́чучы |
Крыніцы:
piskunou2012.
мігатлі́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| мігатлі́ва |
мігатлі́вей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мігатлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мігатлі́васць |
| Р. |
мігатлі́васці |
| Д. |
мігатлі́васці |
| В. |
мігатлі́васць |
| Т. |
мігатлі́васцю |
| М. |
мігатлі́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
мігатлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мігатлі́вы |
мігатлі́вая |
мігатлі́вае |
мігатлі́выя |
| Р. |
мігатлі́вага |
мігатлі́вай мігатлі́вае |
мігатлі́вага |
мігатлі́вых |
| Д. |
мігатлі́ваму |
мігатлі́вай |
мігатлі́ваму |
мігатлі́вым |
| В. |
мігатлі́вы (неадуш.) мігатлі́вага (адуш.) |
мігатлі́вую |
мігатлі́вае |
мігатлі́выя (неадуш.) мігатлі́вых (адуш.) |
| Т. |
мігатлі́вым |
мігатлі́вай мігатлі́ваю |
мігатлі́вым |
мігатлі́вымі |
| М. |
мігатлі́вым |
мігатлі́вай |
мігатлі́вым |
мігатлі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мігатну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
мігатне́ |
мігатну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
мігатну́ў |
мігатну́лі |
| ж. |
мігатну́ла |
| н. |
мігатну́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
мігатну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
мі́гаўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мі́гаўка |
мі́гаўкі |
| Р. |
мі́гаўкі |
мі́гавак |
| Д. |
мі́гаўцы |
мі́гаўкам |
| В. |
мі́гаўку |
мі́гаўкі |
| Т. |
мі́гаўкай мі́гаўкаю |
мі́гаўкамі |
| М. |
мі́гаўцы |
мі́гаўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мі́гаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мі́гаўка |
| Р. |
Мі́гаўкі |
| Д. |
Мі́гаўцы |
| В. |
Мі́гаўку |
| Т. |
Мі́гаўкай Мі́гаўкаю |
| М. |
Мі́гаўцы |
мігаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мігаце́нне |
| Р. |
мігаце́ння |
| Д. |
мігаце́нню |
| В. |
мігаце́нне |
| Т. |
мігаце́ннем |
| М. |
мігаце́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мігаце́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
мігаці́цца |
мігаця́цца |
| Прошлы час |
| м. |
мігаце́ўся |
мігаце́ліся |
| ж. |
мігаце́лася |
| н. |
мігаце́лася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.