Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

Кулако́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кулако́ўка
Р. Кулако́ўкі
Д. Кулако́ўцы
В. Кулако́ўку
Т. Кулако́ўкай
Кулако́ўкаю
М. Кулако́ўцы

Кулако́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кулако́ўшчына
Р. Кулако́ўшчыны
Д. Кулако́ўшчыне
В. Кулако́ўшчыну
Т. Кулако́ўшчынай
Кулако́ўшчынаю
М. Кулако́ўшчыне

куламе́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. куламе́са
Р. куламе́сы
Д. куламе́се
В. куламе́су
Т. куламе́сай
куламе́саю
М. куламе́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

куламе́сіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куламе́шуся куламе́сімся
2-я ас. куламе́сішся куламе́сіцеся
3-я ас. куламе́сіцца куламе́сяцца
Прошлы час
м. куламе́сіўся куламе́сіліся
ж. куламе́сілася
н. куламе́сілася
Загадны лад
2-я ас. куламе́сься куламе́сьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час куламе́сячыся

Крыніцы: piskunou2012.

куламе́сіць

‘прыводзіць што-небудзь у беспарадак; бунтаваць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куламе́шу куламе́сім
2-я ас. куламе́сіш куламе́сіце
3-я ас. куламе́сіць куламе́сяць
Прошлы час
м. куламе́сіў куламе́сілі
ж. куламе́сіла
н. куламе́сіла
Загадны лад
2-я ас. куламе́сь куламе́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куламе́сячы

Крыніцы: piskunou2012.

кула́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кула́н кула́ны
Р. кула́на кула́наў
Д. кула́ну кула́нам
В. кула́на кула́наў
Т. кула́нам кула́намі
М. кула́не кула́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кула́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кула́цкі кула́цкая кула́цкае кула́цкія
Р. кула́цкага кула́цкай
кула́цкае		 кула́цкага кула́цкіх
Д. кула́цкаму кула́цкай кула́цкаму кула́цкім
В. кула́цкі (неадуш.)
кула́цкага (адуш.)		 кула́цкую кула́цкае кула́цкія (неадуш.)
кула́цкіх (адуш.)
Т. кула́цкім кула́цкай
кула́цкаю		 кула́цкім кула́цкімі
М. кула́цкім кула́цкай кула́цкім кула́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кула́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кула́цтва
Р. кула́цтва
Д. кула́цтву
В. кула́цтва
Т. кула́цтвам
М. кула́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кула́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кула́чка кула́чкі
Р. кула́чкі кула́чак
Д. кула́чцы кула́чкам
В. кула́чку кула́чак
Т. кула́чкай
кула́чкаю		 кула́чкамі
М. кула́чцы кула́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кулачко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кулачко́вы кулачко́вая кулачко́вае кулачко́выя
Р. кулачко́вага кулачко́вай
кулачко́вае		 кулачко́вага кулачко́вых
Д. кулачко́ваму кулачко́вай кулачко́ваму кулачко́вым
В. кулачко́вы (неадуш.)
кулачко́вага (адуш.)		 кулачко́вую кулачко́вае кулачко́выя (неадуш.)
кулачко́вых (адуш.)
Т. кулачко́вым кулачко́вай
кулачко́ваю		 кулачко́вым кулачко́вымі
М. кулачко́вым кулачко́вай кулачко́вым кулачко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.