Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дзяво́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяво́цкі дзяво́цкая дзяво́цкае дзяво́цкія
Р. дзяво́цкага дзяво́цкай
дзяво́цкае
дзяво́цкага дзяво́цкіх
Д. дзяво́цкаму дзяво́цкай дзяво́цкаму дзяво́цкім
В. дзяво́цкі (неадуш.)
дзяво́цкага (адуш.)
дзяво́цкую дзяво́цкае дзяво́цкія (неадуш.)
дзяво́цкіх (адуш.)
Т. дзяво́цкім дзяво́цкай
дзяво́цкаю
дзяво́цкім дзяво́цкімі
М. дзяво́цкім дзяво́цкай дзяво́цкім дзяво́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяво́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзяво́цтва
Р. дзяво́цтва
Д. дзяво́цтву
В. дзяво́цтва
Т. дзяво́цтвам
М. дзяво́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяво́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дзяво́часць
Р. дзяво́часці
Д. дзяво́часці
В. дзяво́часць
Т. дзяво́часцю
М. дзяво́часці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзяво́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзяво́чнік дзяво́чнікі
Р. дзяво́чніка дзяво́чнікаў
Д. дзяво́чніку дзяво́чнікам
В. дзяво́чнік дзяво́чнікі
Т. дзяво́чнікам дзяво́чнікамі
М. дзяво́чніку дзяво́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяво́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяво́чы дзяво́чая дзяво́чае дзяво́чыя
Р. дзяво́чага дзяво́чай
дзяво́чае
дзяво́чага дзяво́чых
Д. дзяво́чаму дзяво́чай дзяво́чаму дзяво́чым
В. дзяво́чы (неадуш.)
дзяво́чага (адуш.)
дзяво́чую дзяво́чае дзяво́чыя (неадуш.)
дзяво́чых (адуш.)
Т. дзяво́чым дзяво́чай
дзяво́чаю
дзяво́чым дзяво́чымі
М. дзяво́чым дзяво́чай дзяво́чым дзяво́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяво́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяво́чы дзяво́чая дзяво́чае дзяво́чыя
Р. дзяво́чага дзяво́чай
дзяво́чае
дзяво́чага дзяво́чых
Д. дзяво́чаму дзяво́чай дзяво́чаму дзяво́чым
В. дзяво́чы (неадуш.)
дзяво́чага (адуш.)
дзяво́чую дзяво́чае дзяво́чыя (неадуш.)
дзяво́чых (адуш.)
Т. дзяво́чым дзяво́чай
дзяво́чаю
дзяво́чым дзяво́чымі
М. дзяво́чым дзяво́чай дзяво́чым дзяво́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяво́шчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дзяво́шчына
Р. дзяво́шчыны
Д. дзяво́шчыне
В. дзяво́шчыну
Т. дзяво́шчынай
дзяво́шчынаю
М. дзяво́шчыне

Крыніцы: piskunou2012.

дзяву́ленька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяву́ленька дзяву́ленькі
Р. дзяву́ленькі дзяву́ленек
Д. дзяву́леньцы дзяву́ленькам
В. дзяву́леньку дзяву́ленек
Т. дзяву́ленькай
дзяву́ленькаю
дзяву́ленькамі
М. дзяву́леньцы дзяву́леньках

Крыніцы: piskunou2012.

дзяву́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяву́ля дзяву́лі
Р. дзяву́лі дзяву́ль
Д. дзяву́лі дзяву́лям
В. дзяву́лю дзяву́ль
Т. дзяву́ляй
дзяву́ляю
дзяву́лямі
М. дзяву́лі дзяву́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

дзяву́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяву́ха дзяву́хі
Р. дзяву́хі дзяву́х
Д. дзяву́се дзяву́хам
В. дзяву́ху дзяву́х
Т. дзяву́хай
дзяву́хаю
дзяву́хамі
М. дзяву́се дзяву́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.