Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

афекты́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	афекты́ўны	афекты́ўная	афекты́ўнае	афекты́ўныя
Р.	афекты́ўнага	афекты́ўнай афекты́ўнае	афекты́ўнага	афекты́ўных
Д.	афекты́ўнаму	афекты́ўнай	афекты́ўнаму	афекты́ўным
В.	афекты́ўны (неадуш.) афекты́ўнага (адуш.)	афекты́ўную	афекты́ўнае	афекты́ўныя (неадуш.) афекты́ўных (адуш.)
Т.	афекты́ўным	афекты́ўнай афекты́ўнаю	афекты́ўным	афекты́ўнымі
М.	афекты́ўным	афекты́ўнай	афекты́ўным	афекты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афекты́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	афекты́ўны	афекты́ўная	афекты́ўнае	афекты́ўныя
Р.	афекты́ўнага	афекты́ўнай афекты́ўнае	афекты́ўнага	афекты́ўных
Д.	афекты́ўнаму	афекты́ўнай	афекты́ўнаму	афекты́ўным
В.	афекты́ўны (неадуш.) афекты́ўнага (адуш.)	афекты́ўную	афекты́ўнае	афекты́ўныя (неадуш.) афекты́ўных (адуш.)
Т.	афекты́ўным	афекты́ўнай афекты́ўнаю	афекты́ўным	афекты́ўнымі
М.	афекты́ўным	афекты́ўнай	афекты́ўным	афекты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афе́лій

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Афе́лій

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

афелі́нус

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

афенба́хаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	афенба́хаўскі	афенба́хаўская	афенба́хаўскае	афенба́хаўскія
Р.	афенба́хаўскага	афенба́хаўскай афенба́хаўскае	афенба́хаўскага	афенба́хаўскіх
Д.	афенба́хаўскаму	афенба́хаўскай	афенба́хаўскаму	афенба́хаўскім
В.	афенба́хаўскі (неадуш.) афенба́хаўскага (адуш.)	афенба́хаўскую	афенба́хаўскае	афенба́хаўскія (неадуш.) афенба́хаўскіх (адуш.)
Т.	афенба́хаўскім	афенба́хаўскай афенба́хаўскаю	афенба́хаўскім	афенба́хаўскімі
М.	афенба́хаўскім	афенба́хаўскай	афенба́хаўскім	афенба́хаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

афе́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	афе́нскі	афе́нская	афе́нскае	афе́нскія
Р.	афе́нскага	афе́нскай афе́нскае	афе́нскага	афе́нскіх
Д.	афе́нскаму	афе́нскай	афе́нскаму	афе́нскім
В.	афе́нскі (неадуш.) афе́нскага (адуш.)	афе́нскую	афе́нскае	афе́нскія (неадуш.) афе́нскіх (адуш.)
Т.	афе́нскім	афе́нскай афе́нскаю	афе́нскім	афе́нскімі
М.	афе́нскім	афе́нскай	афе́нскім	афе́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

афе́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

афе́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Афе́раўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum