афелі́нус
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| афелі́нус | афелі́нусы | |
| афелі́нуса | афелі́нусаў | |
| афелі́нусу | афелі́нусам | |
| афелі́нуса | афелі́нусаў | |
| афелі́нусам | афелі́нусамі | |
| афелі́нусе | афелі́нусах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)