ап’я́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ап’я́нчаны |
ап’я́нчаная |
ап’я́нчанае |
ап’я́нчаныя |
Р. |
ап’я́нчанага |
ап’я́нчанай ап’я́нчанае |
ап’я́нчанага |
ап’я́нчаных |
Д. |
ап’я́нчанаму |
ап’я́нчанай |
ап’я́нчанаму |
ап’я́нчаным |
В. |
ап’я́нчаны (неадуш.) ап’я́нчанага (адуш.) |
ап’я́нчаную |
ап’я́нчанае |
ап’я́нчаныя (неадуш.) ап’я́нчаных (адуш.) |
Т. |
ап’я́нчаным |
ап’я́нчанай ап’я́нчанаю |
ап’я́нчаным |
ап’я́нчанымі |
М. |
ап’я́нчаным |
ап’я́нчанай |
ап’я́нчаным |
ап’я́нчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ап’яня́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ап’яня́льна |
- |
- |
ап’яня́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ап’яня́льны |
ап’яня́льная |
ап’яня́льнае |
ап’яня́льныя |
Р. |
ап’яня́льнага |
ап’яня́льнай ап’яня́льнае |
ап’яня́льнага |
ап’яня́льных |
Д. |
ап’яня́льнаму |
ап’яня́льнай |
ап’яня́льнаму |
ап’яня́льным |
В. |
ап’яня́льны (неадуш.) ап’яня́льнага (адуш.) |
ап’яня́льную |
ап’яня́льнае |
ап’яня́льныя (неадуш.) ап’яня́льных (адуш.) |
Т. |
ап’яня́льным |
ап’яня́льнай ап’яня́льнаю |
ап’яня́льным |
ап’яня́льнымі |
М. |
ап’яня́льным |
ап’яня́льнай |
ап’яня́льным |
ап’яня́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ап’яня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ап’яня́юся |
ап’яня́емся |
2-я ас. |
ап’яня́ешся |
ап’яня́ецеся |
3-я ас. |
ап’яня́ецца |
ап’яня́юцца |
Прошлы час |
м. |
ап’яня́ўся |
ап’яня́ліся |
ж. |
ап’яня́лася |
н. |
ап’яня́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ап’яня́йся |
ап’яня́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ап’яня́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ап’яня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ап’яня́ю |
ап’яня́ем |
2-я ас. |
ап’яня́еш |
ап’яня́еце |
3-я ас. |
ап’яня́е |
ап’яня́юць |
Прошлы час |
м. |
ап’яня́ў |
ап’яня́лі |
ж. |
ап’яня́ла |
н. |
ап’яня́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ап’яня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ап’яня́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ап’яня́ючы |
ап’яня́ючая |
ап’яня́ючае |
ап’яня́ючыя |
Р. |
ап’яня́ючага |
ап’яня́ючай ап’яня́ючае |
ап’яня́ючага |
ап’яня́ючых |
Д. |
ап’яня́ючаму |
ап’яня́ючай |
ап’яня́ючаму |
ап’яня́ючым |
В. |
ап’яня́ючы (неадуш.) |
ап’яня́ючую |
ап’яня́ючае |
ап’яня́ючыя (неадуш.) |
Т. |
ап’яня́ючым |
ап’яня́ючай ап’яня́ючаю |
ап’яня́ючым |
ап’яня́ючымі |
М. |
ап’яня́ючым |
ап’яня́ючай |
ап’яня́ючым |
ап’яня́ючых |
Крыніцы:
tsbm1984.