амбівале́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
амбівале́нтнасць |
амбівале́нтнасці |
Р. |
амбівале́нтнасці |
амбівале́нтнасцяў амбівале́нтнасцей |
Д. |
амбівале́нтнасці |
амбівале́нтнасцям |
В. |
амбівале́нтнасць |
амбівале́нтнасці |
Т. |
амбівале́нтнасцю |
амбівале́нтнасцямі |
М. |
амбівале́нтнасці |
амбівале́нтнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
амбівале́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
амбівале́нтны |
амбівале́нтная |
амбівале́нтнае |
амбівале́нтныя |
Р. |
амбівале́нтнага |
амбівале́нтнай амбівале́нтнае |
амбівале́нтнага |
амбівале́нтных |
Д. |
амбівале́нтнаму |
амбівале́нтнай |
амбівале́нтнаму |
амбівале́нтным |
В. |
амбівале́нтны (неадуш.) амбівале́нтнага (адуш.) |
амбівале́нтную |
амбівале́нтнае |
амбівале́нтныя (неадуш.) амбівале́нтных (адуш.) |
Т. |
амбівале́нтным |
амбівале́нтнай амбівале́нтнаю |
амбівале́нтным |
амбівале́нтнымі |
М. |
амбівале́нтным |
амбівале́нтнай |
амбівале́нтным |
амбівале́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
амбідэ́кстр
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
амбідэ́кстр |
амбідэ́кстры |
Р. |
амбідэ́кстра |
амбідэ́кстраў |
Д. |
амбідэ́кстру |
амбідэ́кстрам |
В. |
амбідэ́кстра |
амбідэ́кстраў |
Т. |
амбідэ́кстрам |
амбідэ́кстрамі |
М. |
амбідэ́кстру |
амбідэ́кстрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
амбідэ́кстрыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
амбідэ́кстрыя |
Р. |
амбідэ́кстрыі |
Д. |
амбідэ́кстрыі |
В. |
амбідэ́кстрыю |
Т. |
амбідэ́кстрыяй амбідэ́кстрыяю |
М. |
амбідэ́кстрыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
а́мбіент
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
а́мбіент |
а́мбіенты |
Р. |
а́мбіенту |
а́мбіентаў |
Д. |
а́мбіенту |
а́мбіентам |
В. |
а́мбіент |
а́мбіенты |
Т. |
а́мбіентам |
а́мбіентамі |
М. |
а́мбіенце |
а́мбіентах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Амбі́леўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Амбі́леўцы |
Р. |
Амбі́леўцаў |
Д. |
Амбі́леўцам |
В. |
Амбі́леўцы |
Т. |
Амбі́леўцамі |
М. |
Амбі́леўцах |
амбіпаля́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
амбіпаля́рнасць |
амбіпаля́рнасці |
Р. |
амбіпаля́рнасці |
амбіпаля́рнасцей амбіпаля́рнасцяў |
Д. |
амбіпаля́рнасці |
амбіпаля́рнасцям |
В. |
амбіпаля́рнасць |
амбіпаля́рнасці |
Т. |
амбіпаля́рнасцю |
амбіпаля́рнасцямі |
М. |
амбіпаля́рнасці |
амбіпаля́рнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
амбісто́ма
‘земнаводнае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
амбісто́ма |
амбісто́мы |
Р. |
амбісто́мы |
амбісто́м |
Д. |
амбісто́ме |
амбісто́мам |
В. |
амбісто́му |
амбісто́м |
Т. |
амбісто́май амбісто́маю |
амбісто́мамі |
М. |
амбісто́ме |
амбісто́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
амбі́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
амбі́тна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.