адсапну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адсапну́ся |
адсапнё́мся |
2-я ас. |
адсапне́шся |
адсапняце́ся |
3-я ас. |
адсапне́цца |
адсапну́цца |
Прошлы час |
м. |
адсапну́ўся |
адсапну́ліся |
ж. |
адсапну́лася |
н. |
адсапну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адсапні́ся |
адсапні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адсапну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адсапці́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адсапу́ся |
адсапё́мся |
2-я ас. |
адсапе́шся |
адсапяце́ся |
3-я ас. |
адсапе́цца |
адсапу́цца |
Прошлы час |
м. |
адсо́пся |
адсаплі́ся |
ж. |
адсапла́ся |
н. |
адсапло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
адсапі́ся |
адсапі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адсо́пшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адсарбава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адсарбава́нне |
Р. |
адсарбава́ння |
Д. |
адсарбава́нню |
В. |
адсарбава́нне |
Т. |
адсарбава́ннем |
М. |
адсарбава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
адсарбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адсарбава́ны |
адсарбава́ная |
адсарбава́нае |
адсарбава́ныя |
Р. |
адсарбава́нага |
адсарбава́най адсарбава́нае |
адсарбава́нага |
адсарбава́ных |
Д. |
адсарбава́наму |
адсарбава́най |
адсарбава́наму |
адсарбава́ным |
В. |
адсарбава́ны (неадуш.) адсарбава́нага (адуш.) |
адсарбава́ную |
адсарбава́нае |
адсарбава́ныя (неадуш.) адсарбава́ных (адуш.) |
Т. |
адсарбава́ным |
адсарбава́най адсарбава́наю |
адсарбава́ным |
адсарбава́нымі |
М. |
адсарбава́ным |
адсарбава́най |
адсарбава́ным |
адсарбава́ных |
Кароткая форма: адсарбава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
адсарбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адсарбава́ны |
адсарбава́ная |
адсарбава́нае |
адсарбава́ныя |
Р. |
адсарбава́нага |
адсарбава́най адсарбава́нае |
адсарбава́нага |
адсарбава́ных |
Д. |
адсарбава́наму |
адсарбава́най |
адсарбава́наму |
адсарбава́ным |
В. |
адсарбава́ны (неадуш.) адсарбава́нага (адуш.) |
адсарбава́ную |
адсарбава́нае |
адсарбава́ныя (неадуш.) адсарбава́ных (адуш.) |
Т. |
адсарбава́ным |
адсарбава́най адсарбава́наю |
адсарбава́ным |
адсарбава́нымі |
М. |
адсарбава́ным |
адсарбава́най |
адсарбава́ным |
адсарбава́ных |
Кароткая форма: адсарбава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
адсарбава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
адсарбу́ецца |
адсарбу́юцца |
Прошлы час |
м. |
адсарбава́ўся |
адсарбава́ліся |
ж. |
адсарбава́лася |
н. |
адсарбава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адсарбу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
адсарба́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адсарба́т |
адсарба́ты |
Р. |
адсарба́ту |
адсарба́таў |
Д. |
адсарба́ту |
адсарба́там |
В. |
адсарба́т |
адсарба́ты |
Т. |
адсарба́там |
адсарба́тамі |
М. |
адсарба́це |
адсарба́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
адсарбе́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адсарбе́нт |
адсарбе́нты |
Р. |
адсарбе́нту |
адсарбе́нтаў |
Д. |
адсарбе́нту |
адсарбе́нтам |
В. |
адсарбе́нт |
адсарбе́нты |
Т. |
адсарбе́нтам |
адсарбе́нтамі |
М. |
адсарбе́нце |
адсарбе́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.