абгава́рваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абгава́рваю |
абгава́рваем |
2-я ас. |
абгава́рваеш |
абгава́рваеце |
3-я ас. |
абгава́рвае |
абгава́рваюць |
Прошлы час |
м. |
абгава́рваў |
абгава́рвалі |
ж. |
абгава́рвала |
н. |
абгава́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абгава́рвай |
абгава́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абгава́рваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
абгавары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абгавару́ |
абгаво́рым |
2-я ас. |
абгаво́рыш |
абгаво́рыце |
3-я ас. |
абгаво́рыць |
абгаво́раць |
Прошлы час |
м. |
абгавары́ў |
абгавары́лі |
ж. |
абгавары́ла |
н. |
абгавары́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абгавары́ |
абгавары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абгавары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгаварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абгаварэ́нне |
Р. |
абгаварэ́ння |
Д. |
абгаварэ́нню |
В. |
абгаварэ́нне |
Т. |
абгаварэ́ннем |
М. |
абгаварэ́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абгаво́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абгаво́р |
абгаво́ры |
Р. |
абгаво́ру |
абгаво́раў |
Д. |
абгаво́ру |
абгаво́рам |
В. |
абгаво́р |
абгаво́ры |
Т. |
абгаво́рам |
абгаво́рамі |
М. |
абгаво́ры |
абгаво́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгаво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абгаво́раны |
абгаво́раная |
абгаво́ранае |
абгаво́раныя |
Р. |
абгаво́ранага |
абгаво́ранай абгаво́ранае |
абгаво́ранага |
абгаво́раных |
Д. |
абгаво́ранаму |
абгаво́ранай |
абгаво́ранаму |
абгаво́раным |
В. |
абгаво́раны (неадуш.) абгаво́ранага (адуш.) |
абгаво́раную |
абгаво́ранае |
абгаво́раныя (неадуш.) абгаво́раных (адуш.) |
Т. |
абгаво́раным |
абгаво́ранай абгаво́ранаю |
абгаво́раным |
абгаво́ранымі |
М. |
абгаво́раным |
абгаво́ранай |
абгаво́раным |
абгаво́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абгаво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абгаво́раны |
абгаво́раная |
абгаво́ранае |
абгаво́раныя |
Р. |
абгаво́ранага |
абгаво́ранай абгаво́ранае |
абгаво́ранага |
абгаво́раных |
Д. |
абгаво́ранаму |
абгаво́ранай |
абгаво́ранаму |
абгаво́раным |
В. |
абгаво́раны (неадуш.) абгаво́ранага (адуш.) |
абгаво́раную |
абгаво́ранае |
абгаво́раныя (неадуш.) абгаво́раных (адуш.) |
Т. |
абгаво́раным |
абгаво́ранай абгаво́ранаю |
абгаво́раным |
абгаво́ранымі |
М. |
абгаво́раным |
абгаво́ранай |
абгаво́раным |
абгаво́раных |
Кароткая форма: абгаво́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абгаво́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абгаво́рванне |
Р. |
абгаво́рвання |
Д. |
абгаво́рванню |
В. |
абгаво́рванне |
Т. |
абгаво́рваннем |
М. |
абгаво́рванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгаво́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абгаво́рваюся |
абгаво́рваемся |
2-я ас. |
абгаво́рваешся |
абгаво́рваецеся |
3-я ас. |
абгаво́рваецца |
абгаво́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
абгаво́рваўся |
абгаво́рваліся |
ж. |
абгаво́рвалася |
н. |
абгаво́рвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абгаво́рваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абгаво́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абгаво́рваю |
абгаво́рваем |
2-я ас. |
абгаво́рваеш |
абгаво́рваеце |
3-я ас. |
абгаво́рвае |
абгаво́рваюць |
Прошлы час |
м. |
абгаво́рваў |
абгаво́рвалі |
ж. |
абгаво́рвала |
н. |
абгаво́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абгаво́рвай |
абгаво́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абгаво́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгаво́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абгаво́р’е |
Р. |
абгаво́р’я |
Д. |
абгаво́р’ю |
В. |
абгаво́р’е |
Т. |
абгаво́р’ем |
М. |
абгаво́р’і |
Крыніцы:
piskunou2012.