Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

асертары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асертары́чны асертары́чная асертары́чнае асертары́чныя
Р. асертары́чнага асертары́чнай
асертары́чнае		 асертары́чнага асертары́чных
Д. асертары́чнаму асертары́чнай асертары́чнаму асертары́чным
В. асертары́чны (неадуш.)
асертары́чнага (адуш.)		 асертары́чную асертары́чнае асертары́чныя (неадуш.)
асертары́чных (адуш.)
Т. асертары́чным асертары́чнай
асертары́чнаю		 асертары́чным асертары́чнымі
М. асертары́чным асертары́чнай асертары́чным асертары́чных

Крыніцы: piskunou2012.

асерты́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асерты́ўнасць
Р. асерты́ўнасці
Д. асерты́ўнасці
В. асерты́ўнасць
Т. асерты́ўнасцю
М. асерты́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

асерты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асерты́ўны асерты́ўная асерты́ўнае асерты́ўныя
Р. асерты́ўнага асерты́ўнай
асерты́ўнае		 асерты́ўнага асерты́ўных
Д. асерты́ўнаму асерты́ўнай асерты́ўнаму асерты́ўным
В. асерты́ўны (неадуш.)
асерты́ўнага (адуш.)		 асерты́ўную асерты́ўнае асерты́ўныя (неадуш.)
асерты́ўных (адуш.)
Т. асерты́ўным асерты́ўнай
асерты́ўнаю		 асерты́ўным асерты́ўнымі
М. асерты́ўным асерты́ўнай асерты́ўным асерты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

асе́сці

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ася́ду ася́дзем
2-я ас. ася́дзеш ася́дзеце
3-я ас. ася́дзе ася́дуць
Прошлы час
м. асе́ў асе́лі
ж. асе́ла
н. асе́ла
Загадны лад
2-я ас. ася́дзь ася́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час асе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асе́сціся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ася́дуся ася́дземся
2-я ас. ася́дзешся ася́дзецеся
3-я ас. ася́дзецца ася́дуцца
Прошлы час
м. асе́ўся асе́ліся
ж. асе́лася
н. асе́лася
Загадны лад
2-я ас. ася́дзься ася́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час асе́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асе́тр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асе́тр асятры́
Р. асятра́ асятро́ў
Д. асятру́ асятра́м
В. асятра́ асятро́ў
Т. асятро́м асятра́мі
М. асятры́ асятра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асетрагадо́ўля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. асетрагадо́ўля
Р. асетрагадо́ўлі
Д. асетрагадо́ўлі
В. асетрагадо́ўлю
Т. асетрагадо́ўляй
асетрагадо́ўляю
М. асетрагадо́ўлі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асе́цевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асе́цевы асе́цевая асе́цевае асе́цевыя
Р. асе́цевага асе́цевай
асе́цевае		 асе́цевага асе́цевых
Д. асе́цеваму асе́цевай асе́цеваму асе́цевым
В. асе́цевы (неадуш.)
асе́цевага (адуш.)		 асе́цевую асе́цевае асе́цевыя (неадуш.)
асе́цевых (адуш.)
Т. асе́цевым асе́цевай
асе́цеваю		 асе́цевым асе́цевымі
М. асе́цевым асе́цевай асе́цевым асе́цевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асеці́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асеці́н асеці́ны
Р. асеці́на асеці́наў
Д. асеці́ну асеці́нам
В. асеці́на асеці́наў
Т. асеці́нам асеці́намі
М. асеці́не асеці́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асеці́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асеці́нка асеці́нкі
Р. асеці́нкі асеці́нак
Д. асеці́нцы асеці́нкам
В. асеці́нку асеці́нак
Т. асеці́нкай
асеці́нкаю		 асеці́нкамі
М. асеці́нцы асеці́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.