асерты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асерты́ўны асерты́ўная асерты́ўнае асерты́ўныя
Р. асерты́ўнага асерты́ўнай
асерты́ўнае		 асерты́ўнага асерты́ўных
Д. асерты́ўнаму асерты́ўнай асерты́ўнаму асерты́ўным
В. асерты́ўны (неадуш.)
асерты́ўнага (адуш.)		 асерты́ўную асерты́ўнае асерты́ўныя (неадуш.)
асерты́ўных (адуш.)
Т. асерты́ўным асерты́ўнай
асерты́ўнаю		 асерты́ўным асерты́ўнымі
М. асерты́ўным асерты́ўнай асерты́ўным асерты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)