асе́тр
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асе́тр | асятры́ | |
| асятра́ | асятро́ў | |
| асятру́ | асятра́м | |
| асятра́ | асятро́ў | |
| асятро́м | асятра́мі | |
| асятры́ | асятра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)