Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асеманты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

асеманты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асеманты́чны	асеманты́чная	асеманты́чнае	асеманты́чныя
Р.	асеманты́чнага	асеманты́чнай асеманты́чнае	асеманты́чнага	асеманты́чных
Д.	асеманты́чнаму	асеманты́чнай	асеманты́чнаму	асеманты́чным
В.	асеманты́чны (неадуш.) асеманты́чнага (адуш.)	асеманты́чную	асеманты́чнае	асеманты́чныя (неадуш.) асеманты́чных (адуш.)
Т.	асеманты́чным	асеманты́чнай асеманты́чнаю	асеманты́чным	асеманты́чнымі
М.	асеманты́чным	асеманты́чнай	асеманты́чным	асеманты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

асемяна́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асемяна́тарскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асемяна́тарскі	асемяна́тарская	асемяна́тарскае	асемяна́тарскія
Р.	асемяна́тарскага	асемяна́тарскай асемяна́тарскае	асемяна́тарскага	асемяна́тарскіх
Д.	асемяна́тарскаму	асемяна́тарскай	асемяна́тарскаму	асемяна́тарскім
В.	асемяна́тарскі (неадуш.) асемяна́тарскага (адуш.)	асемяна́тарскую	асемяна́тарскае	асемяна́тарскія (неадуш.) асемяна́тарскіх (адуш.)
Т.	асемяна́тарскім	асемяна́тарскай асемяна́тарскаю	асемяна́тарскім	асемяна́тарскімі
М.	асемяна́тарскім	асемяна́тарскай	асемяна́тарскім	асемяна́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

асемяне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асемянё́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асемянё́ны	асемянё́ная	асемянё́нае	асемянё́ныя
Р.	асемянё́нага	асемянё́най асемянё́нае	асемянё́нага	асемянё́ных
Д.	асемянё́наму	асемянё́най	асемянё́наму	асемянё́ным
В.	асемянё́ны (неадуш.) асемянё́нага (адуш.)	асемянё́ную	асемянё́нае	асемянё́ныя (неадуш.) асемянё́ных (адуш.)
Т.	асемянё́ным	асемянё́най асемянё́наю	асемянё́ным	асемянё́нымі
М.	асемянё́ным	асемянё́най	асемянё́ным	асемянё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асемянё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асемянё́ны	асемянё́ная	асемянё́нае	асемянё́ныя
Р.	асемянё́нага	асемянё́най асемянё́нае	асемянё́нага	асемянё́ных
Д.	асемянё́наму	асемянё́най	асемянё́наму	асемянё́ным
В.	асемянё́ны (неадуш.) асемянё́нага (адуш.)	асемянё́ную	асемянё́нае	асемянё́ныя (неадуш.) асемянё́ных (адуш.)
Т.	асемянё́ным	асемянё́най асемянё́наю	асемянё́ным	асемянё́нымі
М.	асемянё́ным	асемянё́най	асемянё́ным	асемянё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асемяні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асемяні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асемяня́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum