асемяна́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
асемяна́тар | асемяна́тары | |
асемяна́тара | асемяна́тараў | |
асемяна́тару | асемяна́тарам | |
асемяна́тара | асемяна́тараў | |
асемяна́тарам | асемяна́тарамі | |
асемяна́тару | асемяна́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)