асемяна́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асемяна́тарскі асемяна́тарская асемяна́тарскае асемяна́тарскія
Р. асемяна́тарскага асемяна́тарскай
асемяна́тарскае		 асемяна́тарскага асемяна́тарскіх
Д. асемяна́тарскаму асемяна́тарскай асемяна́тарскаму асемяна́тарскім
В. асемяна́тарскі (неадуш.)
асемяна́тарскага (адуш.)		 асемяна́тарскую асемяна́тарскае асемяна́тарскія (неадуш.)
асемяна́тарскіх (адуш.)
Т. асемяна́тарскім асемяна́тарскай
асемяна́тарскаю		 асемяна́тарскім асемяна́тарскімі
М. асемяна́тарскім асемяна́тарскай асемяна́тарскім асемяна́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)