Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

расстыкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расстыкава́ны расстыкава́ная расстыкава́нае расстыкава́ныя
Р. расстыкава́нага расстыкава́най
расстыкава́нае
расстыкава́нага расстыкава́ных
Д. расстыкава́наму расстыкава́най расстыкава́наму расстыкава́ным
В. расстыкава́ны (неадуш.)
расстыкава́нага (адуш.)
расстыкава́ную расстыкава́нае расстыкава́ныя (неадуш.)
расстыкава́ных (адуш.)
Т. расстыкава́ным расстыкава́най
расстыкава́наю
расстыкава́ным расстыкава́нымі
М. расстыкава́ным расстыкава́най расстыкава́ным расстыкава́ных

Кароткая форма: расстыкава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

расстыкава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расстыку́юся расстыку́емся
2-я ас. расстыку́ешся расстыку́ецеся
3-я ас. расстыку́ецца расстыку́юцца
Прошлы час
м. расстыкава́ўся расстыкава́ліся
ж. расстыкава́лася
н. расстыкава́лася
Загадны лад
2-я ас. расстыку́йся расстыку́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час расстыкава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расстыкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расстыку́ю расстыку́ем
2-я ас. расстыку́еш расстыку́еце
3-я ас. расстыку́е расстыку́юць
Прошлы час
м. расстыкава́ў расстыкава́лі
ж. расстыкава́ла
н. расстыкава́ла
Загадны лад
2-я ас. расстыку́й расстыку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расстыкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

расстыко́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расстыко́ваны расстыко́ваная расстыко́ванае расстыко́ваныя
Р. расстыко́ванага расстыко́ванай
расстыко́ванае
расстыко́ванага расстыко́ваных
Д. расстыко́ванаму расстыко́ванай расстыко́ванаму расстыко́ваным
В. расстыко́ваны
расстыко́ванага
расстыко́ваную расстыко́ванае расстыко́ваныя
расстыко́ваных
Т. расстыко́ваным расстыко́ванай
расстыко́ванаю
расстыко́ваным расстыко́ванымі
М. расстыко́ваным расстыко́ванай расстыко́ваным расстыко́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

расстыко́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расстыко́ваны расстыко́ваная расстыко́ванае расстыко́ваныя
Р. расстыко́ванага расстыко́ванай
расстыко́ванае
расстыко́ванага расстыко́ваных
Д. расстыко́ванаму расстыко́ванай расстыко́ванаму расстыко́ваным
В. расстыко́ваны
расстыко́ванага
расстыко́ваную расстыко́ванае расстыко́ваныя
расстыко́ваных
Т. расстыко́ваным расстыко́ванай
расстыко́ванаю
расстыко́ваным расстыко́ванымі
М. расстыко́ваным расстыко́ванай расстыко́ваным расстыко́ваных

Кароткая форма: расстыко́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

расстыко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расстыко́ўваюся расстыко́ўваемся
2-я ас. расстыко́ўваешся расстыко́ўваецеся
3-я ас. расстыко́ўваецца расстыко́ўваюцца
Прошлы час
м. расстыко́ўваўся расстыко́ўваліся
ж. расстыко́ўвалася
н. расстыко́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. расстыко́ўвайся расстыко́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час расстыко́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

расстыко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расстыко́ўваю расстыко́ўваем
2-я ас. расстыко́ўваеш расстыко́ўваеце
3-я ас. расстыко́ўвае расстыко́ўваюць
Прошлы час
м. расстыко́ўваў расстыко́ўвалі
ж. расстыко́ўвала
н. расстыко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. расстыко́ўвай расстыко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расстыко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

расстыко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. расстыко́ўка расстыко́ўкі
Р. расстыко́ўкі расстыко́вак
Д. расстыко́ўцы расстыко́ўкам
В. расстыко́ўку расстыко́ўкі
Т. расстыко́ўкай
расстыко́ўкаю
расстыко́ўкамі
М. расстыко́ўцы расстыко́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рассу́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рассу́джаны рассу́джаная рассу́джанае рассу́джаныя
Р. рассу́джанага рассу́джанай
рассу́джанае
рассу́джанага рассу́джаных
Д. рассу́джанаму рассу́джанай рассу́джанаму рассу́джаным
В. рассу́джаны (неадуш.)
рассу́джанага (адуш.)
рассу́джаную рассу́джанае рассу́джаныя (неадуш.)
рассу́джаных (адуш.)
Т. рассу́джаным рассу́джанай
рассу́джанаю
рассу́джаным рассу́джанымі
М. рассу́джаным рассу́джанай рассу́джаным рассу́джаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рассу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рассу́джаны рассу́джаная рассу́джанае рассу́джаныя
Р. рассу́джанага рассу́джанай
рассу́джанае
рассу́джанага рассу́джаных
Д. рассу́джанаму рассу́джанай рассу́джанаму рассу́джаным
В. рассу́джаны (неадуш.)
рассу́джанага (адуш.)
рассу́джаную рассу́джанае рассу́джаныя (неадуш.)
рассу́джаных (адуш.)
Т. рассу́джаным рассу́джанай
рассу́джанаю
рассу́джаным рассу́джанымі
М. рассу́джаным рассу́джанай рассу́джаным рассу́джаных

Кароткая форма: рассу́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.