расстыкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расстыкава́ны |
расстыкава́ная |
расстыкава́нае |
расстыкава́ныя |
| Р. |
расстыкава́нага |
расстыкава́най расстыкава́нае |
расстыкава́нага |
расстыкава́ных |
| Д. |
расстыкава́наму |
расстыкава́най |
расстыкава́наму |
расстыкава́ным |
| В. |
расстыкава́ны (неадуш.) расстыкава́нага (адуш.) |
расстыкава́ную |
расстыкава́нае |
расстыкава́ныя (неадуш.) расстыкава́ных (адуш.) |
| Т. |
расстыкава́ным |
расстыкава́най расстыкава́наю |
расстыкава́ным |
расстыкава́нымі |
| М. |
расстыкава́ным |
расстыкава́най |
расстыкава́ным |
расстыкава́ных |
Кароткая форма: расстыкава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
расстыкава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстыку́юся |
расстыку́емся |
| 2-я ас. |
расстыку́ешся |
расстыку́ецеся |
| 3-я ас. |
расстыку́ецца |
расстыку́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
расстыкава́ўся |
расстыкава́ліся |
| ж. |
расстыкава́лася |
| н. |
расстыкава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расстыку́йся |
расстыку́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расстыкава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расстыкава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстыку́ю |
расстыку́ем |
| 2-я ас. |
расстыку́еш |
расстыку́еце |
| 3-я ас. |
расстыку́е |
расстыку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
расстыкава́ў |
расстыкава́лі |
| ж. |
расстыкава́ла |
| н. |
расстыкава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расстыку́й |
расстыку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расстыкава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
расстыко́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расстыко́ваны |
расстыко́ваная |
расстыко́ванае |
расстыко́ваныя |
| Р. |
расстыко́ванага |
расстыко́ванай расстыко́ванае |
расстыко́ванага |
расстыко́ваных |
| Д. |
расстыко́ванаму |
расстыко́ванай |
расстыко́ванаму |
расстыко́ваным |
| В. |
расстыко́ваны расстыко́ванага |
расстыко́ваную |
расстыко́ванае |
расстыко́ваныя расстыко́ваных |
| Т. |
расстыко́ваным |
расстыко́ванай расстыко́ванаю |
расстыко́ваным |
расстыко́ванымі |
| М. |
расстыко́ваным |
расстыко́ванай |
расстыко́ваным |
расстыко́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
расстыко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расстыко́ваны |
расстыко́ваная |
расстыко́ванае |
расстыко́ваныя |
| Р. |
расстыко́ванага |
расстыко́ванай расстыко́ванае |
расстыко́ванага |
расстыко́ваных |
| Д. |
расстыко́ванаму |
расстыко́ванай |
расстыко́ванаму |
расстыко́ваным |
| В. |
расстыко́ваны расстыко́ванага |
расстыко́ваную |
расстыко́ванае |
расстыко́ваныя расстыко́ваных |
| Т. |
расстыко́ваным |
расстыко́ванай расстыко́ванаю |
расстыко́ваным |
расстыко́ванымі |
| М. |
расстыко́ваным |
расстыко́ванай |
расстыко́ваным |
расстыко́ваных |
Кароткая форма: расстыко́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
расстыко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстыко́ўваюся |
расстыко́ўваемся |
| 2-я ас. |
расстыко́ўваешся |
расстыко́ўваецеся |
| 3-я ас. |
расстыко́ўваецца |
расстыко́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расстыко́ўваўся |
расстыко́ўваліся |
| ж. |
расстыко́ўвалася |
| н. |
расстыко́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расстыко́ўвайся |
расстыко́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расстыко́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
расстыко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстыко́ўваю |
расстыко́ўваем |
| 2-я ас. |
расстыко́ўваеш |
расстыко́ўваеце |
| 3-я ас. |
расстыко́ўвае |
расстыко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
расстыко́ўваў |
расстыко́ўвалі |
| ж. |
расстыко́ўвала |
| н. |
расстыко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расстыко́ўвай |
расстыко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расстыко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
расстыко́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
расстыко́ўка |
расстыко́ўкі |
| Р. |
расстыко́ўкі |
расстыко́вак |
| Д. |
расстыко́ўцы |
расстыко́ўкам |
| В. |
расстыко́ўку |
расстыко́ўкі |
| Т. |
расстыко́ўкай расстыко́ўкаю |
расстыко́ўкамі |
| М. |
расстыко́ўцы |
расстыко́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рассу́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассу́джаны |
рассу́джаная |
рассу́джанае |
рассу́джаныя |
| Р. |
рассу́джанага |
рассу́джанай рассу́джанае |
рассу́джанага |
рассу́джаных |
| Д. |
рассу́джанаму |
рассу́джанай |
рассу́джанаму |
рассу́джаным |
| В. |
рассу́джаны (неадуш.) рассу́джанага (адуш.) |
рассу́джаную |
рассу́джанае |
рассу́джаныя (неадуш.) рассу́джаных (адуш.) |
| Т. |
рассу́джаным |
рассу́джанай рассу́джанаю |
рассу́джаным |
рассу́джанымі |
| М. |
рассу́джаным |
рассу́джанай |
рассу́джаным |
рассу́джаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
рассу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассу́джаны |
рассу́джаная |
рассу́джанае |
рассу́джаныя |
| Р. |
рассу́джанага |
рассу́джанай рассу́джанае |
рассу́джанага |
рассу́джаных |
| Д. |
рассу́джанаму |
рассу́джанай |
рассу́джанаму |
рассу́джаным |
| В. |
рассу́джаны (неадуш.) рассу́джанага (адуш.) |
рассу́джаную |
рассу́джанае |
рассу́джаныя (неадуш.) рассу́джаных (адуш.) |
| Т. |
рассу́джаным |
рассу́джанай рассу́джанаю |
рассу́джаным |
рассу́джанымі |
| М. |
рассу́джаным |
рассу́джанай |
рассу́джаным |
рассу́джаных |
Кароткая форма: рассу́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.