рассуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| рассуджэ́нне | |
| рассуджэ́ння | |
| рассуджэ́нню | |
| рассуджэ́нне | |
| рассуджэ́ннем | |
| рассуджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)