Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шуру́м-буру́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шуру́м-буру́м
Р. шуру́м-буру́му
Д. шуру́м-буру́му
В. шуру́м-буру́м
Т. шуру́м-буру́мам
М. шуру́м-буру́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шу́рф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шу́рф шу́рфы
Р. шу́рфа шу́рфаў
Д. шу́рфу шу́рфам
В. шу́рф шу́рфы
Т. шу́рфам шу́рфамі
М. шу́рфе шу́рфах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шурфава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шурфава́нне
Р. шурфава́ння
Д. шурфава́нню
В. шурфава́нне
Т. шурфава́ннем
М. шурфава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шурфава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шурфу́ю шурфу́ем
2-я ас. шурфу́еш шурфу́еце
3-я ас. шурфу́е шурфу́юць
Прошлы час
м. шурфава́ў шурфава́лі
ж. шурфава́ла
н. шурфава́ла
Загадны лад
2-я ас. шурфу́й шурфу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шурфу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шурфо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шурфо́ўшчык шурфо́ўшчыкі
Р. шурфо́ўшчыка шурфо́ўшчыкаў
Д. шурфо́ўшчыку шурфо́ўшчыкам
В. шурфо́ўшчыка шурфо́ўшчыкаў
Т. шурфо́ўшчыкам шурфо́ўшчыкамі
М. шурфо́ўшчыку шурфо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

шу́рханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шу́рханне
Р. шу́рхання
Д. шу́рханню
В. шу́рханне
Т. шу́рханнем
М. шу́рханні

Крыніцы: piskunou2012.

шу́рхат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шу́рхат
Р. шу́рхату
Д. шу́рхату
В. шу́рхат
Т. шу́рхатам
М. шу́рхаце

Крыніцы: piskunou2012.

шурхата́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шурхата́нне
Р. шурхата́ння
Д. шурхата́нню
В. шурхата́нне
Т. шурхата́ннем
М. шурхата́нні

Крыніцы: piskunou2012.

шурхаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шурхаце́нне
Р. шурхаце́ння
Д. шурхаце́нню
В. шурхаце́нне
Т. шурхаце́ннем
М. шурхаце́нні

Крыніцы: piskunou2012.

шурхаце́ць

‘утвараць шоргат, шапаценне’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шурхачу́ шурхаці́м
2-я ас. шурхаці́ш шурхаціце́
3-я ас. шурхаці́ць шурхаця́ць
Прошлы час
м. шурхаце́ў шурхаце́лі
ж. шурхаце́ла
н. шурхаце́ла
Загадны лад
2-я ас. шурхаці́ шурхаці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час шурхо́цячы

Крыніцы: piskunou2012.