Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

тума́н

‘атмасферная з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тума́н тума́ны
Р. тума́ну тума́наў
Д. тума́ну тума́нам
В. тума́н тума́ны
Т. тума́нам тума́намі
М. тума́не тума́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тума́н

‘грашовая адзінка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тума́н тума́ны
Р. тума́на тума́наў
Д. тума́ну тума́нам
В. тума́н тума́ны
Т. тума́нам тума́намі
М. тума́не тума́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тума́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тума́навы тума́навая тума́навае тума́навыя
Р. тума́навага тума́навай
тума́навае
тума́навага тума́навых
Д. тума́наваму тума́навай тума́наваму тума́навым
В. тума́навы (неадуш.)
тума́навага (адуш.)
тума́навую тума́навае тума́навыя (неадуш.)
тума́навых (адуш.)
Т. тума́навым тума́навай
тума́наваю
тума́навым тума́навымі
М. тума́навым тума́навай тума́навым тума́навых

Крыніцы: piskunou2012.

туманападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туманападо́бны туманападо́бная туманападо́бнае туманападо́бныя
Р. туманападо́бнага туманападо́бнай
туманападо́бнае
туманападо́бнага туманападо́бных
Д. туманападо́бнаму туманападо́бнай туманападо́бнаму туманападо́бным
В. туманападо́бны (неадуш.)
туманападо́бнага (адуш.)
туманападо́бную туманападо́бнае туманападо́бныя (неадуш.)
туманападо́бных (адуш.)
Т. туманападо́бным туманападо́бнай
туманападо́бнаю
туманападо́бным туманападо́бнымі
М. туманападо́бным туманападо́бнай туманападо́бным туманападо́бных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Тума́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тума́наўка
Р. Тума́наўкі
Д. Тума́наўцы
В. Тума́наўку
Т. Тума́наўкай
Тума́наўкаю
М. Тума́наўцы

тума́ненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тума́ненне
Р. тума́нення
Д. тума́ненню
В. тума́ненне
Т. тума́неннем
М. тума́ненні

Крыніцы: piskunou2012.

тума́ніста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
тума́ніста тума́нісцей -

тума́ністасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. тума́ністасць
Р. тума́ністасці
Д. тума́ністасці
В. тума́ністасць
Т. тума́ністасцю
М. тума́ністасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

тума́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тума́ністы тума́ністая тума́ністае тума́ністыя
Р. тума́ністага тума́ністай
тума́ністае
тума́ністага тума́ністых
Д. тума́ністаму тума́ністай тума́ністаму тума́ністым
В. тума́ністы (неадуш.)
тума́ністага (адуш.)
тума́ністую тума́ністае тума́ністыя (неадуш.)
тума́ністых (адуш.)
Т. тума́ністым тума́ністай
тума́ністаю
тума́ністым тума́ністымі
М. тума́ністым тума́ністай тума́ністым тума́ністых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тума́ніцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. тума́ніцца тума́няцца
Прошлы час
м. тума́ніўся тума́ніліся
ж. тума́нілася
н. тума́нілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.