Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

рудні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рудні́к руднікі́
Р. рудніка́ рудніко́ў
Д. рудніку́ рудніка́м
В. рудні́к руднікі́
Т. рудніко́м рудніка́мі
М. рудніку́ рудніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ру́днікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ру́днікі
Р. Ру́днікаў
Д. Ру́днікам
В. Ру́днікі
Т. Ру́днікамі
М. Ру́дніках

рудніко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудніко́вы рудніко́вая рудніко́вае рудніко́выя
Р. рудніко́вага рудніко́вай
рудніко́вае		 рудніко́вага рудніко́вых
Д. рудніко́ваму рудніко́вай рудніко́ваму рудніко́вым
В. рудніко́вы (неадуш.)
рудніко́вага (адуш.)		 рудніко́вую рудніко́вае рудніко́выя (неадуш.)
рудніко́вых (адуш.)
Т. рудніко́вым рудніко́вай
рудніко́ваю		 рудніко́вым рудніко́вымі
М. рудніко́вым рудніко́вай рудніко́вым рудніко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ру́дніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ру́дніца
Р. Ру́дніцы
Д. Ру́дніцы
В. Ру́дніцу
Т. Ру́дніцай
Ру́дніцаю
М. Ру́дніцы

Руднічкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Руднічкі́
Р. Руднічко́ў
Д. Руднічка́м
В. Руднічкі́
Т. Руднічка́мі
М. Руднічка́х

рудні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудні́чны рудні́чная рудні́чнае рудні́чныя
Р. рудні́чнага рудні́чнай
рудні́чнае		 рудні́чнага рудні́чных
Д. рудні́чнаму рудні́чнай рудні́чнаму рудні́чным
В. рудні́чны
рудні́чнага		 рудні́чную рудні́чнае рудні́чныя
Т. рудні́чным рудні́чнай
рудні́чнаю		 рудні́чным рудні́чнымі
М. рудні́чным рудні́чнай рудні́чным рудні́чных

Крыніцы: krapivabr2012.

Ру́днішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ру́днішкі
Р. Ру́днішак
Ру́днішкаў
Д. Ру́днішкам
В. Ру́днішкі
Т. Ру́днішкамі
М. Ру́днішках

Ру́днішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ру́днішча
Р. Ру́днішча
Д. Ру́днішчу
В. Ру́днішча
Т. Ру́днішчам
М. Ру́днішчы

ру́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́дны ру́дная ру́днае ру́дныя
Р. ру́днага ру́днай
ру́днае		 ру́днага ру́дных
Д. ру́днаму ру́днай ру́днаму ру́дным
В. ру́дны (неадуш.)
ру́днага (адуш.)		 ру́дную ру́днае ру́дныя (неадуш.)
ру́дных (адуш.)
Т. ру́дным ру́днай
ру́днаю		 ру́дным ру́днымі
М. ру́дным ру́днай ру́дным ру́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ру́дня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ру́дня ру́дні
Р. ру́дні ру́дняў
Д. ру́дні ру́дням
В. ру́дню ру́дні
Т. ру́дняй
ру́дняю		 ру́днямі
М. ру́дні ру́днях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.