Ру́дніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ру́дніца
Р. Ру́дніцы
Д. Ру́дніцы
В. Ру́дніцу
Т. Ру́дніцай
Ру́дніцаю
М. Ру́дніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)