разбаза́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбаза́рваю |
разбаза́рваем |
2-я ас. |
разбаза́рваеш |
разбаза́рваеце |
3-я ас. |
разбаза́рвае |
разбаза́рваюць |
Прошлы час |
м. |
разбаза́рваў |
разбаза́рвалі |
ж. |
разбаза́рвала |
н. |
разбаза́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбаза́рвай |
разбаза́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбаза́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбаза́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбаза́ру |
разбаза́рым |
2-я ас. |
разбаза́рыш |
разбаза́рыце |
3-я ас. |
разбаза́рыць |
разбаза́раць |
Прошлы час |
м. |
разбаза́рыў |
разбаза́рылі |
ж. |
разбаза́рыла |
н. |
разбаза́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбаза́р |
разбаза́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбаза́рыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбазі́каць
‘разнесці чутку, расказаць усім што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбазі́каю |
разбазі́каем |
2-я ас. |
разбазі́каеш |
разбазі́каеце |
3-я ас. |
разбазі́кае |
разбазі́каюць |
Прошлы час |
м. |
разбазі́каў |
разбазі́калі |
ж. |
разбазі́кала |
н. |
разбазі́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбазі́кай |
разбазі́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбазі́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбазы́ранасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбазы́ранасць |
Р. |
разбазы́ранасці |
Д. |
разбазы́ранасці |
В. |
разбазы́ранасць |
Т. |
разбазы́ранасцю |
М. |
разбазы́ранасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбазы́ранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбазы́ранне |
Р. |
разбазы́рання |
Д. |
разбазы́ранню |
В. |
разбазы́ранне |
Т. |
разбазы́раннем |
М. |
разбазы́ранні |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбазы́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбазы́раны |
разбазы́раная |
разбазы́ранае |
разбазы́раныя |
Р. |
разбазы́ранага |
разбазы́ранай разбазы́ранае |
разбазы́ранага |
разбазы́раных |
Д. |
разбазы́ранаму |
разбазы́ранай |
разбазы́ранаму |
разбазы́раным |
В. |
разбазы́раны (неадуш.) разбазы́ранага (адуш.) |
разбазы́раную |
разбазы́ранае |
разбазы́раныя (неадуш.) разбазы́раных (адуш.) |
Т. |
разбазы́раным |
разбазы́ранай разбазы́ранаю |
разбазы́раным |
разбазы́ранымі |
М. |
разбазы́раным |
разбазы́ранай |
разбазы́раным |
разбазы́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбазы́раць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбазы́раю |
разбазы́раем |
2-я ас. |
разбазы́раеш |
разбазы́раеце |
3-я ас. |
разбазы́рае |
разбазы́раюць |
Прошлы час |
м. |
разбазы́раў |
разбазы́ралі |
ж. |
разбазы́рала |
н. |
разбазы́рала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбазы́рай |
разбазы́райце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбазы́раўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбазы́рваць
‘распешчвацца, разбалоўвацца, раздурвацца; распешчваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбазы́рваю |
разбазы́рваем |
2-я ас. |
разбазы́рваеш |
разбазы́рваеце |
3-я ас. |
разбазы́рвае |
разбазы́рваюць |
Прошлы час |
м. |
разбазы́рваў |
разбазы́рвалі |
ж. |
разбазы́рвала |
н. |
разбазы́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбазы́рвай |
разбазы́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбазы́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбазы́рыцца
‘распесціцца, разбалавацца, раздурыцца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбазы́руся |
разбазы́рымся |
2-я ас. |
разбазы́рышся |
разбазы́рыцеся |
3-я ас. |
разбазы́рыцца |
разбазы́рацца |
Прошлы час |
м. |
разбазы́рыўся |
разбазы́рыліся |
ж. |
разбазы́рылася |
н. |
разбазы́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбазы́рся |
разбазы́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбазы́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.