разбазі́каць
‘разнесці чутку, расказаць усім што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| разбазі́каю | разбазі́каем | |
| разбазі́каеш | разбазі́каеце | |
| разбазі́кае | разбазі́каюць | |
| Прошлы час | ||
| разбазі́каў | разбазі́калі | |
| разбазі́кала | ||
| разбазі́кала | ||
| Загадны лад | ||
| разбазі́кай | разбазі́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| разбазі́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)