разбазы́рваць
‘распешчвацца, разбалоўвацца, раздурвацца; распешчваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| разбазы́рваю | разбазы́рваем | |
| разбазы́рваеш | разбазы́рваеце | |
| разбазы́рвае | разбазы́рваюць | |
| Прошлы час | ||
| разбазы́рваў | разбазы́рвалі | |
| разбазы́рвала | ||
| разбазы́рвала | ||
| Загадны лад | ||
| разбазы́рвай | разбазы́рвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| разбазы́рваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)