Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дзеразо́выя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. дзеразо́выя
Р. дзеразо́вых
Д. дзеразо́вым
В. дзеразо́выя
Т. дзеразо́вымі
М. дзеразо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

дзерану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзерану́ дзеранё́м
2-я ас. дзеране́ш дзераняце́
3-я ас. дзеране́ дзерану́ць
Прошлы час
м. дзерану́ў дзерану́лі
ж. дзерану́ла
н. дзерану́ла
Загадны лад
2-я ас. дзерані́ дзерані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дзерану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дзераўля́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзераўля́ны дзераўля́ная дзераўля́нае дзераўля́ныя
Р. дзераўля́нага дзераўля́най
дзераўля́нае
дзераўля́нага дзераўля́ных
Д. дзераўля́наму дзераўля́най дзераўля́наму дзераўля́ным
В. дзераўля́ны (неадуш.)
дзераўля́нага (адуш.)
дзераўля́ную дзераўля́нае дзераўля́ныя (неадуш.)
дзераўля́ных (адуш.)
Т. дзераўля́ным дзераўля́най
дзераўля́наю
дзераўля́ным дзераўля́нымі
М. дзераўля́ным дзераўля́най дзераўля́ным дзераўля́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Дзераўна́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Дзераўна́я
Р. Дзераўно́й
Д. Дзераўно́й
В. Дзераўну́ю
Т. Дзераўно́й
Дзераўно́ю
М. Дзераўно́й

Дзераўно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзераўно́
Р. Дзераўна́
Д. Дзераўну́
В. Дзераўно́
Т. Дзераўно́м
М. Дзераўне́

дзераўно́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзераўно́ўскі дзераўно́ўская дзераўно́ўскае дзераўно́ўскія
Р. дзераўно́ўскага дзераўно́ўскай
дзераўно́ўскае
дзераўно́ўскага дзераўно́ўскіх
Д. дзераўно́ўскаму дзераўно́ўскай дзераўно́ўскаму дзераўно́ўскім
В. дзераўно́ўскі (неадуш.)
дзераўно́ўскага (адуш.)
дзераўно́ўскую дзераўно́ўскае дзераўно́ўскія (неадуш.)
дзераўно́ўскіх (адуш.)
Т. дзераўно́ўскім дзераўно́ўскай
дзераўно́ўскаю
дзераўно́ўскім дзераўно́ўскімі
М. дзераўно́ўскім дзераўно́ўскай дзераўно́ўскім дзераўно́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дзераўцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзераўцы́
Р. Дзераўцо́ў
Д. Дзераўца́м
В. Дзераўцы́
Т. Дзераўца́мі
М. Дзераўца́х

дзербану́ць

‘залпам выпіць што-небудзь, чаго-небудзь (спіртнога) і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзербану́ дзербанё́м
2-я ас. дзербане́ш дзербаняце́
3-я ас. дзербане́ дзербану́ць
Прошлы час
м. дзербану́ў дзербану́лі
ж. дзербану́ла
н. дзербану́ла
Загадны лад
2-я ас. дзербані́ дзербані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дзербану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Дзе́рбін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзе́рбін
Р. Дзе́рбіна
Д. Дзе́рбіну
В. Дзе́рбін
Т. Дзе́рбінам
М. Дзе́рбіне

Дзе́рбінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзе́рбінка
Р. Дзе́рбінкі
Д. Дзе́рбінцы
В. Дзе́рбінку
Т. Дзе́рбінкай
Дзе́рбінкаю
М. Дзе́рбінцы