абску́бены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абску́бены |
абску́беная |
абску́бенае |
абску́беныя |
Р. |
абску́бенага |
абску́бенай абску́бенае |
абску́бенага |
абску́беных |
Д. |
абску́бенаму |
абску́бенай |
абску́бенаму |
абску́беным |
В. |
абску́бены (неадуш.) абску́бенага (адуш.) |
абску́беную |
абску́бенае |
абску́беныя (неадуш.) абску́беных (адуш.) |
Т. |
абску́беным |
абску́бенай абску́бенаю |
абску́беным |
абску́бенымі |
М. |
абску́беным |
абску́бенай |
абску́беным |
абску́беных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абску́бены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абску́бены |
абску́беная |
абску́бенае |
абску́беныя |
Р. |
абску́бенага |
абску́бенай абску́бенае |
абску́бенага |
абску́беных |
Д. |
абску́бенаму |
абску́бенай |
абску́бенаму |
абску́беным |
В. |
абску́бены (неадуш.) абску́бенага (адуш.) |
абску́беную |
абску́бенае |
абску́беныя (неадуш.) абску́беных (адуш.) |
Т. |
абску́беным |
абску́бенай абску́бенаю |
абску́беным |
абску́бенымі |
М. |
абску́беным |
абску́бенай |
абску́беным |
абску́беных |
Кароткая форма: абску́бена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абску́бці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абскубу́ |
абскубё́м |
2-я ас. |
абскубе́ш |
абскубяце́ |
3-я ас. |
абскубе́ |
абскубу́ць |
Прошлы час |
м. |
абску́б |
абску́блі |
ж. |
абску́бла |
н. |
абску́бла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абскубі́ |
абскубі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абску́бшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абскура́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абскура́нт |
абскура́нты |
Р. |
абскура́нта |
абскура́нтаў |
Д. |
абскура́нту |
абскура́нтам |
В. |
абскура́нта |
абскура́нтаў |
Т. |
абскура́нтам |
абскура́нтамі |
М. |
абскура́нце |
абскура́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абскура́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абскура́нтка |
абскура́нткі |
Р. |
абскура́нткі |
абскура́нтак |
Д. |
абскура́нтцы |
абскура́нткам |
В. |
абскура́нтку |
абскура́нтак |
Т. |
абскура́нткай абскура́нткаю |
абскура́нткамі |
М. |
абскура́нтцы |
абскура́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
абскуранты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абскуранты́зм |
Р. |
абскуранты́зму |
Д. |
абскуранты́зму |
В. |
абскуранты́зм |
Т. |
абскуранты́змам |
М. |
абскуранты́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абскуранты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абскуранты́ст |
абскуранты́сты |
Р. |
абскуранты́ста |
абскуранты́стаў |
Д. |
абскуранты́сту |
абскуранты́стам |
В. |
абскуранты́ста |
абскуранты́стаў |
Т. |
абскуранты́стам |
абскуранты́стамі |
М. |
абскуранты́сце |
абскуранты́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абскуранты́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абскуранты́сцкі |
абскуранты́сцкая |
абскуранты́сцкае |
абскуранты́сцкія |
Р. |
абскуранты́сцкага |
абскуранты́сцкай абскуранты́сцкае |
абскуранты́сцкага |
абскуранты́сцкіх |
Д. |
абскуранты́сцкаму |
абскуранты́сцкай |
абскуранты́сцкаму |
абскуранты́сцкім |
В. |
абскуранты́сцкі (неадуш.) абскуранты́сцкага (адуш.) |
абскуранты́сцкую |
абскуранты́сцкае |
абскуранты́сцкія (неадуш.) абскуранты́сцкіх (адуш.) |
Т. |
абскуранты́сцкім |
абскуранты́сцкай абскуранты́сцкаю |
абскуранты́сцкім |
абскуранты́сцкімі |
М. |
абскуранты́сцкім |
абскуранты́сцкай |
абскуранты́сцкім |
абскуранты́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абскура́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абскура́нцкі |
абскура́нцкая |
абскура́нцкае |
абскура́нцкія |
Р. |
абскура́нцкага |
абскура́нцкай абскура́нцкае |
абскура́нцкага |
абскура́нцкіх |
Д. |
абскура́нцкаму |
абскура́нцкай |
абскура́нцкаму |
абскура́нцкім |
В. |
абскура́нцкі (неадуш.) абскура́нцкага (адуш.) |
абскура́нцкую |
абскура́нцкае |
абскура́нцкія (неадуш.) абскура́нцкіх (адуш.) |
Т. |
абскура́нцкім |
абскура́нцкай абскура́нцкаю |
абскура́нцкім |
абскура́нцкімі |
М. |
абскура́нцкім |
абскура́нцкай |
абскура́нцкім |
абскура́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абсле́давальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абсле́давальнік |
абсле́давальнікі |
Р. |
абсле́давальніка |
абсле́давальнікаў |
Д. |
абсле́давальніку |
абсле́давальнікам |
В. |
абсле́давальніка |
абсле́давальнікаў |
Т. |
абсле́давальнікам |
абсле́давальнікамі |
М. |
абсле́давальніку |
абсле́давальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.