Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абмежава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмежава́льны абмежава́льная абмежава́льнае абмежава́льныя
Р. абмежава́льнага абмежава́льнай
абмежава́льнае
абмежава́льнага абмежава́льных
Д. абмежава́льнаму абмежава́льнай абмежава́льнаму абмежава́льным
В. абмежава́льны (неадуш.)
абмежава́льнага (адуш.)
абмежава́льную абмежава́льнае абмежава́льныя (неадуш.)
абмежава́льных (адуш.)
Т. абмежава́льным абмежава́льнай
абмежава́льнаю
абмежава́льным абмежава́льнымі
М. абмежава́льным абмежава́льнай абмежава́льным абмежава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абмежава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абмежава́на - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абмежава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абмежава́насць
Р. абмежава́насці
Д. абмежава́насці
В. абмежава́насць
Т. абмежава́насцю
М. абмежава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абмежава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абмежава́нне абмежава́нні
Р. абмежава́ння абмежава́нняў
Д. абмежава́нню абмежава́нням
В. абмежава́нне абмежава́нні
Т. абмежава́ннем абмежава́ннямі
М. абмежава́нні абмежава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абмежава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмежава́ны абмежава́ная абмежава́нае абмежава́ныя
Р. абмежава́нага абмежава́най
абмежава́нае
абмежава́нага абмежава́ных
Д. абмежава́наму абмежава́най абмежава́наму абмежава́ным
В. абмежава́ны (неадуш.)
абмежава́нага (адуш.)
абмежава́ную абмежава́нае абмежава́ныя (неадуш.)
абмежава́ных (адуш.)
Т. абмежава́ным абмежава́най
абмежава́наю
абмежава́ным абмежава́нымі
М. абмежава́ным абмежава́най абмежава́ным абмежава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абмежава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмежава́ны абмежава́ная абмежава́нае абмежава́ныя
Р. абмежава́нага абмежава́най
абмежава́нае
абмежава́нага абмежава́ных
Д. абмежава́наму абмежава́най абмежава́наму абмежава́ным
В. абмежава́ны (неадуш.)
абмежава́нага (адуш.)
абмежава́ную абмежава́нае абмежава́ныя (неадуш.)
абмежава́ных (адуш.)
Т. абмежава́ным абмежава́най
абмежава́наю
абмежава́ным абмежава́нымі
М. абмежава́ным абмежава́най абмежава́ным абмежава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абмежава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмежава́ны абмежава́ная абмежава́нае абмежава́ныя
Р. абмежава́нага абмежава́най
абмежава́нае
абмежава́нага абмежава́ных
Д. абмежава́наму абмежава́най абмежава́наму абмежава́ным
В. абмежава́ны (неадуш.)
абмежава́нага (адуш.)
абмежава́ную абмежава́нае абмежава́ныя (неадуш.)
абмежава́ных (адуш.)
Т. абмежава́ным абмежава́най
абмежава́наю
абмежава́ным абмежава́нымі
М. абмежава́ным абмежава́най абмежава́ным абмежава́ных

Кароткая форма: абмежава́на.

Іншыя варыянты: абмяжо́ваны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абмежава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмяжу́юся абмяжу́емся
2-я ас. абмяжу́ешся абмяжу́ецеся
3-я ас. абмяжу́ецца абмяжу́юцца
Прошлы час
м. абмежава́ўся абмежава́ліся
ж. абмежава́лася
н. абмежава́лася
Загадны лад
2-я ас. абмяжу́йся абмяжу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абмежава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абмежава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмяжу́ю абмяжу́ем
2-я ас. абмяжу́еш абмяжу́еце
3-я ас. абмяжу́е абмяжу́юць
Прошлы час
м. абмежава́ў абмежава́лі
ж. абмежава́ла
н. абмежава́ла
Загадны лад
2-я ас. абмяжу́й абмяжу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абмежава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абме́жак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абме́жак абме́жкі
Р. абме́жка абме́жкаў
Д. абме́жку абме́жкам
В. абме́жак абме́жкі
Т. абме́жкам абме́жкамі
М. абме́жку абме́жках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.