абмежава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абмежава́льны |
абмежава́льная |
абмежава́льнае |
абмежава́льныя |
Р. |
абмежава́льнага |
абмежава́льнай абмежава́льнае |
абмежава́льнага |
абмежава́льных |
Д. |
абмежава́льнаму |
абмежава́льнай |
абмежава́льнаму |
абмежава́льным |
В. |
абмежава́льны (неадуш.) абмежава́льнага (адуш.) |
абмежава́льную |
абмежава́льнае |
абмежава́льныя (неадуш.) абмежава́льных (адуш.) |
Т. |
абмежава́льным |
абмежава́льнай абмежава́льнаю |
абмежава́льным |
абмежава́льнымі |
М. |
абмежава́льным |
абмежава́льнай |
абмежава́льным |
абмежава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмежава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
абмежава́на |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
абмежава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абмежава́насць |
Р. |
абмежава́насці |
Д. |
абмежава́насці |
В. |
абмежава́насць |
Т. |
абмежава́насцю |
М. |
абмежава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмежава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абмежава́нне |
абмежава́нні |
Р. |
абмежава́ння |
абмежава́нняў |
Д. |
абмежава́нню |
абмежава́нням |
В. |
абмежава́нне |
абмежава́нні |
Т. |
абмежава́ннем |
абмежава́ннямі |
М. |
абмежава́нні |
абмежава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмежава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абмежава́ны |
абмежава́ная |
абмежава́нае |
абмежава́ныя |
Р. |
абмежава́нага |
абмежава́най абмежава́нае |
абмежава́нага |
абмежава́ных |
Д. |
абмежава́наму |
абмежава́най |
абмежава́наму |
абмежава́ным |
В. |
абмежава́ны (неадуш.) абмежава́нага (адуш.) |
абмежава́ную |
абмежава́нае |
абмежава́ныя (неадуш.) абмежава́ных (адуш.) |
Т. |
абмежава́ным |
абмежава́най абмежава́наю |
абмежава́ным |
абмежава́нымі |
М. |
абмежава́ным |
абмежава́най |
абмежава́ным |
абмежава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмежава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абмежава́ны |
абмежава́ная |
абмежава́нае |
абмежава́ныя |
Р. |
абмежава́нага |
абмежава́най абмежава́нае |
абмежава́нага |
абмежава́ных |
Д. |
абмежава́наму |
абмежава́най |
абмежава́наму |
абмежава́ным |
В. |
абмежава́ны (неадуш.) абмежава́нага (адуш.) |
абмежава́ную |
абмежава́нае |
абмежава́ныя (неадуш.) абмежава́ных (адуш.) |
Т. |
абмежава́ным |
абмежава́най абмежава́наю |
абмежава́ным |
абмежава́нымі |
М. |
абмежава́ным |
абмежава́най |
абмежава́ным |
абмежава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмежава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абмежава́ны |
абмежава́ная |
абмежава́нае |
абмежава́ныя |
Р. |
абмежава́нага |
абмежава́най абмежава́нае |
абмежава́нага |
абмежава́ных |
Д. |
абмежава́наму |
абмежава́най |
абмежава́наму |
абмежава́ным |
В. |
абмежава́ны (неадуш.) абмежава́нага (адуш.) |
абмежава́ную |
абмежава́нае |
абмежава́ныя (неадуш.) абмежава́ных (адуш.) |
Т. |
абмежава́ным |
абмежава́най абмежава́наю |
абмежава́ным |
абмежава́нымі |
М. |
абмежава́ным |
абмежава́най |
абмежава́ным |
абмежава́ных |
Кароткая форма: абмежава́на.
Іншыя варыянты:
абмяжо́ваны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмежава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмяжу́юся |
абмяжу́емся |
2-я ас. |
абмяжу́ешся |
абмяжу́ецеся |
3-я ас. |
абмяжу́ецца |
абмяжу́юцца |
Прошлы час |
м. |
абмежава́ўся |
абмежава́ліся |
ж. |
абмежава́лася |
н. |
абмежава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абмяжу́йся |
абмяжу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абмежава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмежава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмяжу́ю |
абмяжу́ем |
2-я ас. |
абмяжу́еш |
абмяжу́еце |
3-я ас. |
абмяжу́е |
абмяжу́юць |
Прошлы час |
м. |
абмежава́ў |
абмежава́лі |
ж. |
абмежава́ла |
н. |
абмежава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абмяжу́й |
абмяжу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абмежава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абме́жак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абме́жак |
абме́жкі |
Р. |
абме́жка |
абме́жкаў |
Д. |
абме́жку |
абме́жкам |
В. |
абме́жак |
абме́жкі |
Т. |
абме́жкам |
абме́жкамі |
М. |
абме́жку |
абме́жках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.