Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

самастэры́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самастэры́льны самастэры́льная самастэры́льнае самастэры́льныя
Р. самастэры́льнага самастэры́льнай
самастэры́льнае		 самастэры́льнага самастэры́льных
Д. самастэры́льнаму самастэры́льнай самастэры́льнаму самастэры́льным
В. самастэры́льны (неадуш.)
самастэры́льнага (адуш.)		 самастэры́льную самастэры́льнае самастэры́льныя (неадуш.)
самастэры́льных (адуш.)
Т. самастэры́льным самастэры́льнай
самастэры́льнаю		 самастэры́льным самастэры́льнымі
М. самастэры́льным самастэры́льнай самастэры́льным самастэры́льных

Крыніцы: piskunou2012.

самасу́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. самасу́д
Р. самасу́ду
Д. самасу́ду
В. самасу́д
Т. самасу́дам
М. самасу́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самасу́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самасу́дны самасу́дная самасу́днае самасу́дныя
Р. самасу́днага самасу́днай
самасу́днае		 самасу́днага самасу́дных
Д. самасу́днаму самасу́днай самасу́днаму самасу́дным
В. самасу́дны (неадуш.)
самасу́днага (адуш.)		 самасу́дную самасу́днае самасу́дныя (неадуш.)
самасу́дных (адуш.)
Т. самасу́дным самасу́днай
самасу́днаю		 самасу́дным самасу́днымі
М. самасу́дным самасу́днай самасу́дным самасу́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самасу́ем

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самасу́ем - -

Крыніцы: piskunou2012.

самасузіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самасузіра́нне
Р. самасузіра́ння
Д. самасузіра́нню
В. самасузіра́нне
Т. самасузіра́ннем
М. самасузіра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самасумяшча́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самасумяшча́льнасць
Р. самасумяшча́льнасці
Д. самасумяшча́льнасці
В. самасумяшча́льнасць
Т. самасумяшча́льнасцю
М. самасумяшча́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

самасумяшча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самасумяшча́льны самасумяшча́льная самасумяшча́льнае самасумяшча́льныя
Р. самасумяшча́льнага самасумяшча́льнай
самасумяшча́льнае		 самасумяшча́льнага самасумяшча́льных
Д. самасумяшча́льнаму самасумяшча́льнай самасумяшча́льнаму самасумяшча́льным
В. самасумяшча́льны (неадуш.)
самасумяшча́льнага (адуш.)		 самасумяшча́льную самасумяшча́льнае самасумяшча́льныя (неадуш.)
самасумяшча́льных (адуш.)
Т. самасумяшча́льным самасумяшча́льнай
самасумяшча́льнаю		 самасумяшча́льным самасумяшча́льнымі
М. самасумяшча́льным самасумяшча́льнай самасумяшча́льным самасумяшча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

самасупакае́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самасупакае́нне
Р. самасупакае́ння
Д. самасупакае́нню
В. самасупакае́нне
Т. самасупакае́ннем
М. самасупакае́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самасупако́енасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самасупако́енасць
Р. самасупако́енасці
Д. самасупако́енасці
В. самасупако́енасць
Т. самасупако́енасцю
М. самасупако́енасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самасупако́ены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самасупако́ены самасупако́еная самасупако́енае самасупако́еныя
Р. самасупако́енага самасупако́енай
самасупако́енае		 самасупако́енага самасупако́еных
Д. самасупако́енаму самасупако́енай самасупако́енаму самасупако́еным
В. самасупако́ены (неадуш.)
самасупако́енага (адуш.)		 самасупако́еную самасупако́енае самасупако́еныя (неадуш.)
самасупако́еных (адуш.)
Т. самасупако́еным самасупако́енай
самасупако́енаю		 самасупако́еным самасупако́енымі
М. самасупако́еным самасупако́енай самасупако́еным самасупако́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.