самасумяшча́льны
прыметнік, адносны
| самасумяшча́льны | самасумяшча́льная | самасумяшча́льнае | самасумяшча́льныя | |
| самасумяшча́льнага | самасумяшча́льнай самасумяшча́льнае |
самасумяшча́льнага | самасумяшча́льных | |
| самасумяшча́льнаму | самасумяшча́льнай | самасумяшча́льнаму | самасумяшча́льным | |
| самасумяшча́льны ( самасумяшча́льнага ( |
самасумяшча́льную | самасумяшча́льнае | самасумяшча́льныя ( самасумяшча́льных ( |
|
| самасумяшча́льным | самасумяшча́льнай самасумяшча́льнаю |
самасумяшча́льным | самасумяшча́льнымі | |
| самасумяшча́льным | самасумяшча́льнай | самасумяшча́льным | самасумяшча́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)