самасузіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самасузіра́нне | |
| самасузіра́ння | |
| самасузіра́нню | |
| самасузіра́нне | |
| самасузіра́ннем | |
| самасузіра́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)