самасу́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самасу́дны самасу́дная самасу́днае самасу́дныя
Р. самасу́днага самасу́днай
самасу́днае		 самасу́днага самасу́дных
Д. самасу́днаму самасу́днай самасу́днаму самасу́дным
В. самасу́дны (неадуш.)
самасу́днага (адуш.)		 самасу́дную самасу́днае самасу́дныя (неадуш.)
самасу́дных (адуш.)
Т. самасу́дным самасу́днай
самасу́днаю		 самасу́дным самасу́днымі
М. самасу́дным самасу́днай самасу́дным самасу́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)