суфле́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
суфле́ |
суфле́ |
Р. |
суфле́ |
суфле́ |
Д. |
суфле́ |
суфле́ |
В. |
суфле́ |
суфле́ |
Т. |
суфле́ |
суфле́ |
М. |
суфле́ |
суфле́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суфлё́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суфлё́р |
суфлё́ры |
Р. |
суфлё́ра |
суфлё́раў |
Д. |
суфлё́ру |
суфлё́рам |
В. |
суфлё́ра |
суфлё́раў |
Т. |
суфлё́рам |
суфлё́рамі |
М. |
суфлё́ру |
суфлё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суфлё́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суфлё́рка |
суфлё́ркі |
Р. |
суфлё́ркі |
суфлё́рак |
Д. |
суфлё́рцы |
суфлё́ркам |
В. |
суфлё́рку |
суфлё́рак |
Т. |
суфлё́ркай суфлё́ркаю |
суфлё́ркамі |
М. |
суфлё́рцы |
суфлё́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
суфлё́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
суфлё́рскі |
суфлё́рская |
суфлё́рскае |
суфлё́рскія |
Р. |
суфлё́рскага |
суфлё́рскай суфлё́рскае |
суфлё́рскага |
суфлё́рскіх |
Д. |
суфлё́рскаму |
суфлё́рскай |
суфлё́рскаму |
суфлё́рскім |
В. |
суфлё́рскі (неадуш.) суфлё́рскага (адуш.) |
суфлё́рскую |
суфлё́рскае |
суфлё́рскія (неадуш.) суфлё́рскіх (адуш.) |
Т. |
суфлё́рскім |
суфлё́рскай суфлё́рскаю |
суфлё́рскім |
суфлё́рскімі |
М. |
суфлё́рскім |
суфлё́рскай |
суфлё́рскім |
суфлё́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суфлё́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
суфлё́рства |
Р. |
суфлё́рства |
Д. |
суфлё́рству |
В. |
суфлё́рства |
Т. |
суфлё́рствам |
М. |
суфлё́рстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
суфлё́рыць
‘суфлёрыць каму-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
суфлё́ру |
суфлё́рым |
2-я ас. |
суфлё́рыш |
суфлё́рыце |
3-я ас. |
суфлё́рыць |
суфлё́раць |
Прошлы час |
м. |
суфлё́рыў |
суфлё́рылі |
ж. |
суфлё́рыла |
н. |
суфлё́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
суфлё́р |
суфлё́рце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
суфлё́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
суфлі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
суфлі́раванне |
Р. |
суфлі́равання |
Д. |
суфлі́раванню |
В. |
суфлі́раванне |
Т. |
суфлі́раваннем |
М. |
суфлі́раванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суфлі́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
суфлі́рую |
суфлі́руем |
2-я ас. |
суфлі́руеш |
суфлі́руеце |
3-я ас. |
суфлі́руе |
суфлі́руюць |
Прошлы час |
м. |
суфлі́раваў |
суфлі́равалі |
ж. |
суфлі́равала |
н. |
суфлі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
суфлі́руй |
суфлі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
суфлі́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суфля́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суфля́р |
суфля́ры |
Р. |
суфля́ру |
суфля́раў |
Д. |
суфля́ру |
суфля́рам |
В. |
суфля́р |
суфля́ры |
Т. |
суфля́рам |
суфля́рамі |
М. |
суфля́ры |
суфля́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.