Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

няўце́шна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўце́шна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўце́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўце́шнасць
Р. няўце́шнасці
Д. няўце́шнасці
В. няўце́шнасць
Т. няўце́шнасцю
М. няўце́шнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўце́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няўце́шнік няўце́шнікі
Р. няўце́шніка няўце́шнікаў
Д. няўце́шніку няўце́шнікам
В. няўце́шніка няўце́шнікаў
Т. няўце́шнікам няўце́шнікамі
М. няўце́шніку няўце́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няўце́шніца няўце́шніцы
Р. няўце́шніцы няўце́шніц
Д. няўце́шніцы няўце́шніцам
В. няўце́шніцу няўце́шніц
Т. няўце́шніцай
няўце́шніцаю
няўце́шніцамі
М. няўце́шніцы няўце́шніцах

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́шны няўце́шная няўце́шнае няўце́шныя
Р. няўце́шнага няўце́шнай
няўце́шнае
няўце́шнага няўце́шных
Д. няўце́шнаму няўце́шнай няўце́шнаму няўце́шным
В. няўце́шны (неадуш.)
няўце́шнага (адуш.)
няўце́шную няўце́шнае няўце́шныя (неадуш.)
няўце́шных (адуш.)
Т. няўце́шным няўце́шнай
няўце́шнаю
няўце́шным няўце́шнымі
М. няўце́шным няўце́шнай няўце́шным няўце́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўце́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́шны няўце́шная няўце́шнае няўце́шныя
Р. няўце́шнага няўце́шнай
няўце́шнае
няўце́шнага няўце́шных
Д. няўце́шнаму няўце́шнай няўце́шнаму няўце́шным
В. няўце́шны (неадуш.)
няўце́шнага (адуш.)
няўце́шную няўце́шнае няўце́шныя (неадуш.)
няўце́шных (адуш.)
Т. няўце́шным няўце́шнай
няўце́шнаю
няўце́шным няўце́шнымі
М. няўце́шным няўце́шнай няўце́шным няўце́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўці́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўці́хлы няўці́хлая няўці́хлае няўці́хлыя
Р. няўці́хлага няўці́хлай
няўці́хлае
няўці́хлага няўці́хлых
Д. няўці́хламу няўці́хлай няўці́хламу няўці́хлым
В. няўці́хлы (неадуш.)
няўці́хлага (адуш.)
няўці́хлую няўці́хлае няўці́хлыя (неадуш.)
няўці́хлых (адуш.)
Т. няўці́хлым няўці́хлай
няўці́хлаю
няўці́хлым няўці́хлымі
М. няўці́хлым няўці́хлай няўці́хлым няўці́хлых

Крыніцы: piskunou2012.

няўці́хна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўці́хна - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўці́хны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўці́хны няўці́хная няўці́хнае няўці́хныя
Р. няўці́хнага няўці́хнай
няўці́хнае
няўці́хнага няўці́хных
Д. няўці́хнаму няўці́хнай няўці́хнаму няўці́хным
В. няўці́хны (неадуш.)
няўці́хнага (адуш.)
няўці́хную няўці́хнае няўці́хныя (неадуш.)
няўці́хных (адуш.)
Т. няўці́хным няўці́хнай
няўці́хнаю
няўці́хным няўці́хнымі
М. няўці́хным няўці́хнай няўці́хным няўці́хных

Крыніцы: piskunou2012.

няўці́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўці́шаны няўці́шаная няўці́шанае няўці́шаныя
Р. няўці́шанага няўці́шанай
няўці́шанае
няўці́шанага няўці́шаных
Д. няўці́шанаму няўці́шанай няўці́шанаму няўці́шаным
В. няўці́шаны (неадуш.)
няўці́шанага (адуш.)
няўці́шаную няўці́шанае няўці́шаныя (неадуш.)
няўці́шаных (адуш.)
Т. няўці́шаным няўці́шанай
няўці́шанаю
няўці́шаным няўці́шанымі
М. няўці́шаным няўці́шанай няўці́шаным няўці́шаных

Крыніцы: piskunou2012.