энкліты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
энкліты́чны |
энкліты́чная |
энкліты́чнае |
энкліты́чныя |
Р. |
энкліты́чнага |
энкліты́чнай энкліты́чнае |
энкліты́чнага |
энкліты́чных |
Д. |
энкліты́чнаму |
энкліты́чнай |
энкліты́чнаму |
энкліты́чным |
В. |
энкліты́чны (неадуш.) энкліты́чнага (адуш.) |
энкліты́чную |
энкліты́чнае |
энкліты́чныя (неадуш.) энкліты́чных (адуш.) |
Т. |
энкліты́чным |
энкліты́чнай энкліты́чнаю |
энкліты́чным |
энкліты́чнымі |
М. |
энкліты́чным |
энкліты́чнай |
энкліты́чным |
энкліты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
энко́міум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
энко́міум |
энко́міумы |
Р. |
энко́міума |
энко́міумаў |
Д. |
энко́міуму |
энко́міумам |
В. |
энко́міум |
энко́міумы |
Т. |
энко́міумам |
энко́міумамі |
М. |
энко́міуме |
энко́міумах |
Крыніцы:
piskunou2012.
энкрыні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
энкрыні́т |
энкрыні́ты |
Р. |
энкрыні́ту |
энкрыні́таў |
Д. |
энкрыні́ту |
энкрыні́там |
В. |
энкрыні́т |
энкрыні́ты |
Т. |
энкрыні́там |
энкрыні́тамі |
М. |
энкрыні́це |
энкрыні́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
э́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
э́нны |
э́нная |
э́ннае |
э́нныя |
Р. |
э́ннага |
э́ннай э́ннае |
э́ннага |
э́нных |
Д. |
э́ннаму |
э́ннай |
э́ннаму |
э́нным |
В. |
э́нны (неадуш.) э́ннага (адуш.) |
э́нную |
э́ннае |
э́нныя (неадуш.) э́нных (адуш.) |
Т. |
э́нным |
э́ннай э́ннаю |
э́нным |
э́ннымі |
М. |
э́нным |
э́ннай |
э́нным |
э́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Энры́ке
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
Энры́ке |
Энры́ке |
Р. |
Энры́ке |
Энры́ке |
Д. |
Энры́ке |
Энры́ке |
В. |
Энры́ке |
Энры́ке |
Т. |
Энры́ке |
Энры́ке |
М. |
Энры́ке |
Энры́ке |
э́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
э́нскі |
э́нская |
э́нскае |
э́нскія |
Р. |
э́нскага |
э́нскай э́нскае |
э́нскага |
э́нскіх |
Д. |
э́нскаму |
э́нскай |
э́нскаму |
э́нскім |
В. |
э́нскі (неадуш.) э́нскага (адуш.) |
э́нскую |
э́нскае |
э́нскія (неадуш.) э́нскіх (адуш.) |
Т. |
э́нскім |
э́нскай э́нскаю |
э́нскім |
э́нскімі |
М. |
э́нскім |
э́нскай |
э́нскім |
э́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
энта́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
энта́да |
энта́ды |
Р. |
энта́ды |
энта́д |
Д. |
энта́дзе |
энта́дам |
В. |
энта́ду |
энта́ды |
Т. |
энта́дай энта́даю |
энта́дамі |
М. |
энта́дзе |
энта́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
энтадэ́рма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
энтадэ́рма |
Р. |
энтадэ́рмы |
Д. |
энтадэ́рме |
В. |
энтадэ́рму |
Т. |
энтадэ́рмай энтадэ́рмаю |
М. |
энтадэ́рме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
энта́зіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
энта́зіс |
энта́зісы |
Р. |
энта́зісу |
энта́зісаў |
Д. |
энта́зісу |
энта́зісам |
В. |
энта́зіс |
энта́зісы |
Т. |
энта́зісам |
энта́зісамі |
М. |
энта́зісе |
энта́зісах |
Крыніцы:
piskunou2012.