Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чу́тка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
чу́тка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́ткасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чу́ткасць
Р. чу́ткасці
Д. чу́ткасці
В. чу́ткасць
Т. чу́ткасцю
М. чу́ткасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́ткі чу́ткая чу́ткае чу́ткія
Р. чу́ткага чу́ткай
чу́ткае
чу́ткага чу́ткіх
Д. чу́ткаму чу́ткай чу́ткаму чу́ткім
В. чу́ткі (неадуш.)
чу́ткага (адуш.)
чу́ткую чу́ткае чу́ткія (неадуш.)
чу́ткіх (адуш.)
Т. чу́ткім чу́ткай
чу́ткаю
чу́ткім чу́ткімі
М. чу́ткім чу́ткай чу́ткім чу́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́тку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чу́тку - -

Крыніцы: piskunou2012.

чу́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
чу́тна чутне́й -

Іншыя варыянты: чутно́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чу́тнасць
Р. чу́тнасці
Д. чу́тнасці
В. чу́тнасць
Т. чу́тнасцю
М. чу́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чутне́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чутне́йшы чутне́йшая чутне́йшае чутне́йшыя
Р. чутне́йшага чутне́йшай
чутне́йшае
чутне́йшага чутне́йшых
Д. чутне́йшаму чутне́йшай чутне́йшаму чутне́йшым
В. чутне́йшы (неадуш.)
чутне́йшага (адуш.)
чутне́йшую чутне́йшае чутне́йшыя (неадуш.)
чутне́йшых (адуш.)
Т. чутне́йшым чутне́йшай
чутне́йшаю
чутне́йшым чутне́йшымі
М. чутне́йшым чутне́йшай чутне́йшым чутне́йшых

Крыніцы: piskunou2012.

чутно́

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
чутно́ чутне́й -

Іншыя варыянты: чу́тна.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́тны чу́тная чу́тнае чу́тныя
Р. чу́тнага чу́тнай
чу́тнае
чу́тнага чу́тных
Д. чу́тнаму чу́тнай чу́тнаму чу́тным
В. чу́тны (неадуш.)
чу́тнага (адуш.)
чу́тную чу́тнае чу́тныя (неадуш.)
чу́тных (адуш.)
Т. чу́тным чу́тнай
чу́тнаю
чу́тным чу́тнымі
М. чу́тным чу́тнай чу́тным чу́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́ты чу́тая чу́тае чу́тыя
Р. чу́тага чу́тай
чу́тае
чу́тага чу́тых
Д. чу́таму чу́тай чу́таму чу́тым
В. чу́ты (неадуш.)
чу́тага (адуш.)
чу́тую чу́тае чу́тыя (неадуш.)
чу́тых (адуш.)
Т. чу́тым чу́тай
чу́таю
чу́тым чу́тымі
М. чу́тым чу́тай чу́тым чу́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.