тыражава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тыражу́ю |
тыражу́ем |
2-я ас. |
тыражу́еш |
тыражу́еце |
3-я ас. |
тыражу́е |
тыражу́юць |
Прошлы час |
м. |
тыражава́ў |
тыражава́лі |
ж. |
тыражава́ла |
н. |
тыражава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тыражу́й |
тыражу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тыражу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тыражава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тыражу́ю |
тыражу́ем |
2-я ас. |
тыражу́еш |
тыражу́еце |
3-я ас. |
тыражу́е |
тыражу́юць |
Прошлы час |
м. |
тыражава́ў |
тыражава́лі |
ж. |
тыражава́ла |
н. |
тыражава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тыражу́й |
тыражу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
тыражава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тыра́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
тыра́жнасць |
Р. |
тыра́жнасці |
Д. |
тыра́жнасці |
В. |
тыра́жнасць |
Т. |
тыра́жнасцю |
М. |
тыра́жнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
тыра́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тыра́жны |
тыра́жная |
тыра́жнае |
тыра́жныя |
Р. |
тыра́жнага |
тыра́жнай тыра́жнае |
тыра́жнага |
тыра́жных |
Д. |
тыра́жнаму |
тыра́жнай |
тыра́жнаму |
тыра́жным |
В. |
тыра́жны (неадуш.) тыра́жнага (адуш.) |
тыра́жную |
тыра́жнае |
тыра́жныя (неадуш.) тыра́жных (адуш.) |
Т. |
тыра́жным |
тыра́жнай тыра́жнаю |
тыра́жным |
тыра́жнымі |
М. |
тыра́жным |
тыра́жнай |
тыра́жным |
тыра́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тыразі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тыразі́н |
Р. |
тыразі́ну |
Д. |
тыразі́ну |
В. |
тыразі́н |
Т. |
тыразі́нам |
М. |
тыразі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
тыразіна́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тыразіна́за |
тыразіна́зы |
Р. |
тыразіна́зы |
тыразіна́з |
Д. |
тыразіна́зе |
тыразіна́зам |
В. |
тыразіна́зу |
тыразіна́зы |
Т. |
тыразіна́зай тыразіна́заю |
тыразіна́замі |
М. |
тыразіна́зе |
тыразіна́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тыраксі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тыраксі́н |
Р. |
тыраксі́ну |
Д. |
тыраксі́ну |
В. |
тыраксі́н |
Т. |
тыраксі́нам |
М. |
тыраксі́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
тыра́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тыра́н |
тыра́ны |
Р. |
тыра́на |
тыра́наў |
Д. |
тыра́ну |
тыра́нам |
В. |
тыра́на |
тыра́наў |
Т. |
тыра́нам |
тыра́намі |
М. |
тыра́не |
тыра́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Тыра́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Тыра́на |
Р. |
Тыра́ны |
Д. |
Тыра́не |
В. |
Тыра́ну |
Т. |
Тыра́най Тыра́наю |
М. |
Тыра́не |
тыраназа́ўр
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тыраназа́ўр |
тыраназа́ўры |
Р. |
тыраназа́ўра |
тыраназа́ўраў |
Д. |
тыраназа́ўру |
тыраназа́ўрам |
В. |
тыраназа́ўра |
тыраназа́ўраў |
Т. |
тыраназа́ўрам |
тыраназа́ўрамі |
М. |
тыраназа́ўры |
тыраназа́ўрах |
Крыніцы:
piskunou2012.