тыра́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тыра́н | тыра́ны | |
тыра́на | тыра́наў | |
тыра́ну | тыра́нам | |
тыра́на | тыра́наў | |
тыра́нам | тыра́намі | |
тыра́не | тыра́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)