Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

Рудзяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рудзяне́ц
Р. Рудзянца́
Д. Рудзянцу́
В. Рудзяне́ц
Т. Рудзянцо́м
М. Рудзянцы́

Ру́дка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ру́дка
Р. Ру́дкі
Д. Ру́дцы
В. Ру́дку
Т. Ру́дкай
Ру́дкаю
М. Ру́дцы

Ру́дкаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ру́дкаўка
Р. Ру́дкаўкі
Д. Ру́дкаўцы
В. Ру́дкаўку
Т. Ру́дкаўкай
Ру́дкаўкаю
М. Ру́дкаўцы

Ру́дкаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ру́дкаўшчына
Р. Ру́дкаўшчыны
Д. Ру́дкаўшчыне
В. Ру́дкаўшчыну
Т. Ру́дкаўшчынай
Ру́дкаўшчынаю
М. Ру́дкаўшчыне

ру́дкаўшчынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́дкаўшчынскі ру́дкаўшчынская ру́дкаўшчынскае ру́дкаўшчынскія
Р. ру́дкаўшчынскага ру́дкаўшчынскай
ру́дкаўшчынскае		 ру́дкаўшчынскага ру́дкаўшчынскіх
Д. ру́дкаўшчынскаму ру́дкаўшчынскай ру́дкаўшчынскаму ру́дкаўшчынскім
В. ру́дкаўшчынскі (неадуш.)
ру́дкаўшчынскага (адуш.)		 ру́дкаўшчынскую ру́дкаўшчынскае ру́дкаўшчынскія (неадуш.)
ру́дкаўшчынскіх (адуш.)
Т. ру́дкаўшчынскім ру́дкаўшчынскай
ру́дкаўшчынскаю		 ру́дкаўшчынскім ру́дкаўшчынскімі
М. ру́дкаўшчынскім ру́дкаўшчынскай ру́дкаўшчынскім ру́дкаўшчынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Рудкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рудкі́
Р. Рудко́ў
Д. Рудка́м
В. Рудкі́
Т. Рудка́мі
М. Рудка́х

Рудко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Рудко́ўшчына
Р. Рудко́ўшчыны
Д. Рудко́ўшчыне
В. Рудко́ўшчыну
Т. Рудко́ўшчынай
Рудко́ўшчынаю
М. Рудко́ўшчыне

Ру́днае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Ру́днае
Р. Ру́днага
Д. Ру́днаму
В. Ру́днае
Т. Ру́дным
М. Ру́дным

руднатэрмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руднатэрмі́чны руднатэрмі́чная руднатэрмі́чнае руднатэрмі́чныя
Р. руднатэрмі́чнага руднатэрмі́чнай
руднатэрмі́чнае		 руднатэрмі́чнага руднатэрмі́чных
Д. руднатэрмі́чнаму руднатэрмі́чнай руднатэрмі́чнаму руднатэрмі́чным
В. руднатэрмі́чны (неадуш.)
руднатэрмі́чнага (адуш.)		 руднатэрмі́чную руднатэрмі́чнае руднатэрмі́чныя (неадуш.)
руднатэрмі́чных (адуш.)
Т. руднатэрмі́чным руднатэрмі́чнай
руднатэрмі́чнаю		 руднатэрмі́чным руднатэрмі́чнымі
М. руднатэрмі́чным руднатэрмі́чнай руднатэрмі́чным руднатэрмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

ру́дна-металургі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́дна-металургі́чны ру́дна-металургі́чная ру́дна-металургі́чнае ру́дна-металургі́чныя
Р. ру́дна-металургі́чнага ру́дна-металургі́чнай
ру́дна-металургі́чнае		 ру́дна-металургі́чнага ру́дна-металургі́чных
Д. ру́дна-металургі́чнаму ру́дна-металургі́чнай ру́дна-металургі́чнаму ру́дна-металургі́чным
В. ру́дна-металургі́чны (неадуш.)
ру́дна-металургі́чнага (адуш.)		 ру́дна-металургі́чную ру́дна-металургі́чнае ру́дна-металургі́чныя (неадуш.)
ру́дна-металургі́чных (адуш.)
Т. ру́дна-металургі́чным ру́дна-металургі́чнай
ру́дна-металургі́чнаю		 ру́дна-металургі́чным ру́дна-металургі́чнымі
М. ру́дна-металургі́чным ру́дна-металургі́чнай ру́дна-металургі́чным ру́дна-металургі́чных

Крыніцы: piskunou2012.