Рудзяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рудзяне́ц
Р. Рудзянца́
Д. Рудзянцу́
В. Рудзяне́ц
Т. Рудзянцо́м
М. Рудзянцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)